چکیده:
پژوهش حاضر به بررسی دلایل ارتکاب انواع سرقت ادبی و راهکارهای پیشگیری از آن از دیدگاه سردبیران مجلات علمی ،اساتید و دانشجویان رشته های مرتبط با زبان انگلیسی در ایران پرداخته است. 12 سردبیر ، ۴۱ استاد و ۱۱۲ دانشجوی کارشناسی ارشد و دکتری با پاسخگویی به دو سوال تشریحی و پرسشنامه iThenticate از طریق ایمیل در این پژوهش شرکت کردند. نتایج نشان داد فقدان آموزش اصولی و فرهنگ سازی مناسب از سطوح پایه، رواج فرهنگ تنبلی و تقلب در میان ایرانیان، عدم آگاهی کافی از انواع سرقت ادبی و عواقب ارتکاب آن ، اجبار اساتید و دانشجویان به ارائه مقالات و تکالیف فراتر از محدوده توانایی آنها برای ارتقا،کسب رتبه یا مدرک دانشگاهی بالاتر و سهولت ورود به مقطع ارشد و دکتری از عمده دلایل رواج سرقت ادبی در ایران بودند. فرهنگ سازی صحیح و اصولی از سطوح پایه، وضع قوانین سخت گیرانه و تنبیه جدی خاطیان و آموزش و اطلاع رسانی صحیح از مهمترین راهکارهای پیشنهادی شرکت کنندگان برای مقابله با سرقت ادبی بودند.
This research investigated the views of the editor-in-chiefs, professors, and post-graduate students about the reasons for committing plagiarism in Iran and the ways it can be prevented. Twelve editor-in-chiefs, 41 professors, and 112 post-graduate students of English-related majors took part in the study by answering two essay-type questions and a modified version of iThenticate questionnaire through email. The results indicated that lack of proper training and consciousness-raising from the early stages of education, prevalence of laziness and cheating among Iranian students, pressuring professors and university students to publish papers to gain higher degrees, ranks and promotions, and the ease of admissions to the universities at the post-graduate level were among the main reasons for committing plagiarism in Iran. Appropriate awareness-raising, training and educating students from the very beginning, and laying down strict regulations to seriously punish plagiarizers were among the most important strategies suggested by the participants to avoid and deal with plagiarism.
خلاصه ماشینی:
نتایج نشان داد فقدان آموزش اصولی و فرهنگ سازی مناسب از سطوح پایه ، رواج فرهنگ تنبلی و تقلب در میان ایرانیان، عدم آگاهی کافی از انواع سرقت ادبی و عواقب ارتکاب آن، اجبار اساتید و دانشجویان به ارائه مقـالات و تکـالیف فراتر از محدوده توانایی آنها برای ارتقا، کسب رتبه یا مدرک دانشگاهی بالاتر و سهولت ورود به مقطع ارشد و دکتری از عمده دلایل رواج سرقت ادبی در ایران بودنـد.
در میان تحقیقات صورتگرفته در رشته های مرتبط با زبان انگلیسی ، عمدتاً دیـدگاه و نظرهای دانش آموزان و دانشجویان، مورد بررسی و پـژوهش قـرار گرفتـه اسـت ؛ درحـالی کـه بسیاری از پژوهشگران معتقدند که با توجه به پیچیدگی های مقولة سرقت ادبی و علل ارتکـاب آن، برای مبارزه با این پدیدة شوم و کـاهش آن، نـه تنهـا دیـدگاه و نظرهـای دانـش آمـوزان و دانشجویان، بلکه سایر دست اندرکاران جوامع علمی از قبیـل معلمـان، اسـتادان دانـشگاههـا و سردبیران نشریات علمی نیز می بایست مـدنظر قـرار داده شـود(فلینـت ، کلـگ و مـک دونالـد، ٢٠٠٦؛شاترلند-اسمیت ،٢٠٠٨).
جدول بالا نشان می دهد که سـرقت ادبـی کامـل (٩٧٪)، انجـام تحقیـق تکـراری (٨٦٪)، چاپ تکـراری مقـالات (٨١٪)، همکـاری غیراخلاقـی (٨٠,٥٪)،اعتبـاردهی نادرسـت (٧٩٪)، و کپی برداری از متون دیگران(٧٤٪) به ترتیب جدّی ترین انواع سرقت ادبی در ایران از دیدگاه استادان رشته های مختلف زبان انگلیسی محسوب می شوند.
ازایـن رو پژوهش حاضر، از منظر و دیدگاه سردبیران، استادان و دانشجویان رشـته هـای مـرتبط بـا زبـان انگلیسی ،میزان شیوع و جدّی بودن ١٠ نوع متمایز از انواع سرقت ادبی رادر محیط هـای علمـی ایران، مورد بررسی و ارزیابی قرار داده است .
Academic dishonesty at universities: The case of plagiarism among Iranian language students.