چکیده:
جهان معاصر را دیگر نمیتوان بدون ارتباطات گسترده بینفرهنگی تصور کرد. در میان این موقعیتهای ارتباطی بینفرهنگی، توانش بینفرهنگی نقش غیرقابلانکاری در موفقیت یا شکست این ارتباطات ایفا میکند. ارتباطی که در صورت شکست میتواند موجب بدبینی و بروز قضاوتهای نادرست میان اعضای فرهنگهای مختلف نسبت بهیکدیگر شود. آموزش توانش بینفرهنگی یکی از مطالبات پراهمیت محققان عصر حاضر است که یکی از جایگاههای اصلی انتقال آن کلاسهای آموزش زبان خارجی است. انتقال توانش بینفرهنگی به دانشجویان دورۀ کارشناسی رشتۀ زبان آلمانی دانشگاه تهران هنگام آموزش نیز از ضروریاتی است که برخی محققان ایرانی بر فقدان آن تاکید و در جستارهای خود اشارتی به آن داشتهاند. این مقاله قصد دارد ضمن بررسی مبناهای نظری توانش بینفرهنگی با رویکردی انتقادی، شفافیت بیشتری در این زمینه ایجاد کرده و با معرفی طرح آموزشی مشخصی بر مبنای نظریههای بررسی شده، راهکاری کاربردی و قابل اتخاذ برای طراحی واحد درسی در رشتۀ زبان آلمانی دانشگاه تهران ارائه دهد، تا بدینوسیله گامی دیگر در تحقق این هدف برداشته شود.
Today it would be impossible to imagine the world without extensive intercultural communication and having the necessary competence for communication between different cultures plays an indispensable role in the success or failure of such interactions. A communication that in case of failure would lead to pessimism and misjudgment amongst members of different cultures.
Present-day scholars have reiterated on the importance of teaching intercultural competence in foreign language teaching classes as the main place to transfer such skills. A number of Iranian researchers have also highlighted the significance of training the intercultural competence to the students of German Language at the University of Tehran.
Adopting a critical approach, this article seeks to examine the theories of intercultural communication in order to shed light on the issue and to introduce a relevant educational plan based on those theories. We intend to present a practical strategy in order to design a new course for German language department at Tehran University to make a contribution to the field.
خلاصه ماشینی:
این مقاله قصد دارد ضمن بررسی مبناهـای نظـری تـوانش بـین فرهنگـی بـا رویکردی انتقادی ، شفافیت بیشتری در این زمینه ایجاد کرده و بـا معرفـی طـرح آموزشـی مشخـصی بـر مبنای نظریه های بررسی شده، راهکاری کاربردی و قابل اتخاذ برای طراحی واحد درسـی در رشـتة زبـان آلمانی دانشگاه تهران ارائه دهد، تا بدین وسیله گامی دیگر در تحقق این هدف برداشته شود.
ک. بریزلین ) تسلط کامل به اطلاعات فرهنگی زبان مورد استفاده نیز راه حلی مناسبی برای مقابله با بروز این مشکلات نیست ، چرا که چنین تسلطی نه تنها دور از دسترس و به دلیل حجم بالای آن گاه غیرممکن به نظر می رسد، بلکه در مواجهه های بـین فرهنگـی خیلـی اوقـات ترکیبات پیچیدهای از فرهنگ های گوناگون در افرادِ شرکت کننـده در گفتگـو و همچنـین زبـان مورد استفاده شکل می گیرد که تسلط به تمام فرهنگ های دخیـل در ایـن گفتگـو را بـه امـری محال مبدل می سازد.
Interkulturelle Kommunikation und Übersetzungswissenschaft اغلب تعاریف و مدلهای توانش بین فرهنگی ، چه توسط محققان رشتة روانـشناسی و چـه توسط محققان زبانشناسی ، با محوریتِ رساندن افراد به «هدفِ» تـوانش بـین فرهنگـی تـدوین شدهاند و میزان اثربخشی آن مد نظر گرفته شده.
Interkultureller Ansatz بین فرهنگی برای ادامة هم کنشی ، همکاری و یا همزیـستی تعریـف شـده، مـی تـوان گفـت کـه رویکرد کناپ-پوتهوف، دسترسی به ابزارهای لازم بـرای رسـیدن بـه ایـن هـدف را ممکـن می ساز، که البته نیاز است بر اساس رویکرد زبانـشناختی دقیـق تـر تعیـین گردنـد.
: Handbuch Interkulturelle Kommunikation und Kompetenz.