خلاصه ماشینی:
"شیخ محمد حسن نجفی, پس از ادعای اجماع بر عدم جواز بهره وری از روغن نجس, به این نکته تصریح دارد که حرمت خرید و فروش روغن نجس, دائر مدار حرمت استفاده از آن است.
پس اگر فرض شود چیزی منفعت حلالی ندارد, خریدوفروش آن جایز نیست, زیرا اگر به طور مطلق بفروشد, لازم می آید که در برابر سود حرام, پولی دریافت کند و این, اکل مال به باطل, خواهد بود.
اگر قصد فایده حلال شود, هر چند کم باشد, جایز خواهد بود و اکل مال به باطل نیست: (ثم اذا فرض ورود النص الخاص علی جواز بیعه کما فی نحن فیه, فلابد من حمله علی صورة قصد الفایدة النادرة لأن اکل المال حینئذ لیس بالباطل بحکم الشارع بخلاف صورة عدم القصد, لأن المال فی هذه الصورة مبذول فی مقابل المطلق المنصرف الی الفوائد المحرمة.
در روایات, خریدوفروش روغن, جایز شمرده شده است وگرنه ملاک, داشتن مالیت و منفعت حلال می باشد, به گونه ای که اگر چیزهای دیگر نجس, فایده ای حلال و معتبر داشته باشند, خریدوفروش آنها برای مقاصد حلال مجاز خواهد بود.
علاوه بر روایاتی که محقق بدانها اشاره می کند; روایات دیگری نیز وجود دارد که اجمالا از همه آنها استفاده می شود که از روغن متنجس, می توان برای سوخت و روشنایی استفاده کرد و یا آن را خرید و فروخت و به صرف نجس شدن از مالیت نمی افتد.
ثانیا, بسیاری از متنجسها, فایده دارند و منفعت و این گونه نیست که فایده منحصر به (دهن متنجس) باشد, آن هم, برای استصباح, زیرا چه بسا, فوایدی برای آنها ظاهر شود, مانند استفاده از آن برای داروهای غیر خوراکی, معالجه حیوانات, تغذیه زنبور عسل با شیره نجس و..."