Abstract:
قرآن، کتاب آسمانی مسلمانان، کتابی است جاودانی و جهان شمول که همه مطالبی را که به تناسب در ابعاد گوناگون مطرح نموده، در راستای هدایت بشر و تعلیم و تربیت او بیان نموده است و هر یک از مباحث علمی و کیهانشناسی و اخترشناسی نیز از این اصل مستثنا نیست. نوشتار حاضر در صدد تبیین همین هدف نگاشته شده است. در این نوشتار، ابتدا مفهوم نظم و وجود آن در سراسر هستی مطرح شده، آنگاه جلوههای الهی در کرات آسمانی، برهان نظم در اجرام آسمانی از نگاه علامه طباطبایی، رتق و فتق آسمانها، توسعه آسمان، جایگاه انسان در کیهان مطرح شده و در پایان، اهداف قرآن از طرح مباحث کیهانشناسی مورد اشاره قرار گرفته است.
Machine summary:
"خداوند حکیم در آیه 164 بقره برخی از پدیدههای آفرینش را نام میبرد تا یکتایی خود و توجه آدمیان را به عظمت پروردگار بیان نماید؛ ?إن فی خلق السماوات والأرض واختلاف اللیل والنهار والفلک التی تجری فی البحر بما ینفع الناس وما أنزل الله من السماء من ماء فأحیا به الأرض بعد موتها وبث فیها من کل دابة وتصریف الریاح والسحاب المسخر بین السماء والأرض لآیات لقوم یعقلون?؛ «قطعا در آفرینش آسمانها و زمین و پی در پی آمدن شب و روز و کشتیهایی که در دریا رواناند، با آنچه به مردم سود میرساند و آبی که خدا از آسمان فرو فرستاده و با آن، زمین را پس از مردنش زنده نموده و از هرگونه جنبدهای در آن پراکنده کرده و (همچنین در) دگرگونی بادها و ابرهایی که میان آسمان و زمین مسخر است، نشانههایی هست برای گروهی که خردورزی میکنند».
جلوههای الهی در کرات آسمانی آفرینش آسمان پرشکوه، این همه کرات عالم بالا، میلیونها آفتاب درخشان و ستارگان زیبا و دلانگیز که در یک شب تاریک و پرستاره با چشمک زدنهای پر معنی با ما سخن میگویند، و هزاران عالم بزرگ دیگر که با چشم دیده نمیشوند و به مراتب از آنچه با چشم میبینیم بیشتر و برتر و بالاتر است، با آن نظام دقیق و عجیب خود که سراسر آنها را همچون حلقههای یک زنجیر به هم پیوسته است و همچنین آفرینش زمین با انواع مظاهر حیات و زندگی نباتی و حیوانی، همه و همه جلوههای ذات پاک او و آیین?"