Abstract:
الفبای آوانگاری بینالمللی بر پایة الفبای لاتین ساخته شده است و برای نشان دادن حالتهای بیانی در زبان شفاهی مانند واج و آهنگ جمله کاربرد دارد. هر کدام از نمادهای الفبای آوانگاری بینالمللی از دو عنصر اصلی حروف و تفکیککنندهها تشکیل شده است. آوانگاری تفصیلی یکی از انواع راههای ثبت دقیق صداهاست. این نوع آوانگاری سبب میشود تا فرد بتواند آثار ادبی هر منطقه را که مکتوب نشده به زبان مادری یا گویش اصلی آن منطقه بخواند. از این روی، هدف از پژوهش حاضر بررسی کارآیی استفاده از آوانگاری تفصیلی در حفظ و ماندگاری ادبیات شفاهی مازندران است. این پژوهش از طریق پیادهسازی دو نمونه از ادبیات شفاهی مازندران از روی نوار و آوانگاری به روش تفصیلی انجام گرفته است. یافتههای پژوهش حاکی از آن است که آوانگاری تفصیلی از طریق ثبت زبان گفتار سبب ماندگاری گویشها و لهجههای مناطق گوناگون در طول زمان خواهد شد.
The international Phonetic Alphabet (IPA) is primarily based on the Latin script and can be used to represent the qualities of speech that are part of lexical sounds in oral language including phones, phonemes, and intonation. Each phonetic symbol is composed of two main elements of letters and diacritics. Narrow phonetic transcription is an accurate way of recording sounds and provides the possibility for individuals to read the oral literary texts of each region in its original language and with the correct accent. Accordingly, this study aimed at examining the efficiency of using narrow transcription in recording and preserving the oral literature of Mazandaran. In doing so, two samples of Mazani oral literary texts which had been tape-recorded were transcribed narrowly. The findings of the study indicate that narrow phonetic transcription contributes to preserving various dialects and accents in different regions over time.
Machine summary:
اهميت آوانگاري تفصيلي در ثبت زبان مادري (مطالعة موردي : ادبيات شفاهي مازندران ) معصومه يدالله پور١ زبيده يدالله پور٢ چکيده الفباي آوانگاري بين المللي بر پاية الفباي لاتين ساخته شده است و براي نشان دادن حالت هاي بياني در زبان شفاهي مانند واج و آهنگ جمله کاربرد دارد.
در خصوص پيشينة موضوع حاضر يدالله پرمون ، (١٣٨۶)، در طرح ملي اطلس زباني ايران : کتابچة جامع تدوين اطلس (مستندسازي، پايگاه داده ها، نقشه ) در بررسي زبان ها و گويش هاي ايراني به اين روش توجه دارد اما بيشتر به آوانگاري زبان و گويش مناطق مختلف ايران ميپردازد تا به ادبيات شفاهي آن .
در اين پژوهش از آوانگاري تفصيلي براي ثبت گفتار استفاده شده که در زمينة حفظ ادبيات عاميانه به زبان اصلي روش جديدي است .
thir Wuz khe~ mirza, da~, +ni+bi+bWU: zWohre, ?i+h+a~mWu, thale,b +e var.
thir Wuz khe~ mirza, da~, +ni+bi+bWU: zWohre, ?i+h+a~mWu, thale,b +e var.
+ t he kha~mi khe baj +je, hase, l+e bi, +h+ar+a bWu, r+~im xas+e+gari xWor. d+~e +ma, r xa, :+se thale, b bWuJ+e, gWu+ seJe, ?a, + thi u~n.
+ t he kha~mi khe baj +je, hase, l+e bi, +h+ar+a bWu, r+~im xas+e+gari xWor. d+~e +ma, r xa, :+se thale, b bWuJ+e, gWu+ seJe, ?a, + thi u~n.
xWor. d + ~e + ma:, r baw + the, mahi, khe, + ne Se zWohre, ba: + the, thale, b mi se baj + the, .