چکیده:
آموزش دستور زبان از موضوعات بحث برانگیز در حوزه آموزش زبان است که در نتیجه ظهور رویکردهای جدید آموزشی فراز و نشیب هایی داشته وبا ظهور رویکرد ارتباطی ، کماکان آموزش یا عدم آموزش دستور زبان مطرح است. از این رو، در مقاله حاضر، به بررسی منطق بهره گیری از آموزش دستور زبان در رویکرد ارتباطی پرداخته شده و سپس نظر به ورود این مقوله به کتابهای نوتالیف زبان انگلیسی در نظام رسمی آموزش و پرورش که بر پایه رویکرد ارتباطی تدوین شده اند، به سنجش برداشت دبیران نسبت به این مقوله پرداخته شده است. در راستای نیل به این هدف، در قالب مصاحبه کانونی از هشت دبیر زبان ارزیابی به عمل آمد. یافته ها مبین آن است که دبیران زبان انگلیسی، برخلاف منطق حاکم بر بهره گیری آموزش دستور زبان در رویکرد ارتباطی، متاثر از نوعی تلقی رایج، آموزش دستور زبان در کتابهای جدید را در تعارض با رویکرد ارتباطی برمیشمارند؛ موضوعی که ضرورت دانش افزایی مدرسان در راستای اجرای برنامه جدید آموزش زبان را اجتناب ناپذیر میسازد.
Teaching grammar in English language teaching (ELT) is known as one of the controversial issues that due to the advent of new approaches in ELT has faced ups and downs. After the emergence of Communicative Language Teaching (CLT) and its undeniable expansion, teaching or not teaching grammar is still known as an argumentative issue. Thus, this paper attempts firstly to study the rationale for applying grammar in CLT. Then because of inclusion of grammar in the newly-developed CLT-based English course books, it tries to survey the teacher's perception on the topic. Doing so, using a qualitative method and through focus group, eight teachers were interviewed. The findings revealed that the teachers are strongly influenced by a common misconception in a way that most of them maintain that teaching grammar does not correspond CLT. Implementing the new approach in Iranian high schools, this result necessitates firstly the training of teachers on the topic.
خلاصه ماشینی:
سنجش کیفی برداشت معلمان زبان از آموزش دستور در رویکرد ارتباطی و جایگاه این مقوله در کتاب های نوتألیف زبان انگلیسی * سید بهنام علویمقدم دانشیار زبانشناسی ، سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی ، تهران، ایران ** حسین داوری استادیار زبانشناسی ، دانشگاه دامغان، دامغان، ایران رضا خیرآبادی *** استادیار زبانشناسی ، سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی ، تهران، ایران (تاریخ دریافت : ٩٦/٠٤/٢٤، تاریخ تصویب : ٩٦/٠٨/٢١، تاریخ چاپ: دی ١٣٩٦) چکیده آموزش دستور زبان از جمله موضوعات بحث برانگیز در حوزة آمـوزش زبـان انگلیـسی برشـمرده می شود که در نتیجة ظهور رویکردهای جدید آموزشی ، با فراز و نشیب های قابل تـوجهی همـراه بـوده است .
نساجی و فوتوس (٢٠١١) با اذعان به این مسئله که هیچ موضوعی در آموزش زبان، تا این حد جنجالآفرین نبوده، مجادلة اصلی در خصوص آموزش دستور زبان که به اهمیت بـیش از پیش موضوع دامن زده را به این مسئله نسبت می دهند که آیا بایـد دسـتور زبـان صـریحاً در قالب قواعد آن آموزش داده شود یا اینکه فراگیر به طـور ضـمنی ، در معـرض کـاربرد آن قـرار گیرد؛ موضوعی که به نحوی، مبنای بحث هایی پردامنه در دهه های اخیر و به ویژه پس از ظهـور رویکرد ارتباطی بوده است .
communicative approach پرداخته می شود و سپس به سنجش برداشت دبیران زبـان انگلیـسی از ایـن مقولـه در رویکـرد ارتباطی و به طور خاص دیدگاه آنها به مقوله دستور زبان در کتاب های نوتألیف زبان انگلیسی می پردازد تا نسبت برداشت آنها با منطق بهرهگیری از این مقوله در رویکـرد ارتبـاطی بررسـی شود.