چکیده:
توجه آموزش عالی و آموزش و پرورش به موضوع مدیریت سبز و آموزش همگانی حفظ محیط زیست نیاز مبرم جامعه در مواجهه با چالشها و بحرانهای اساسی زیستمحیطی است. در این راستا هدف این پژوهش شناسایی و دستهبندی مؤلفههای دانشگاه سبز در دانشگاه فرهنگیان بوده است، رویکرد پژوهش کیفی، روش تحقیق مطالعة موردی بوده و جامعة پژوهش برای مصاحبه، خبرگان و متخصصان دانشگاهی، در بخش اسناد، اسناد راهبردی بلندمدت دانشگاههای داخلی و خارجی، یادداشتها، دستورالعملها، گزارشها و اقدامات دانشگاههای سبز، در خصوص مصنوعات انسانی نیز مقالات منتشرشدة داخلی و خارجی در نظر گرفته شد. برای جمعآوری دادهها و ایجاد پایگاه دادهها از نرمافزار تحلیل دادههای کیفی MAXQDA12 و برای تحلیل دادهها در آن از روش تحلیل شبکة مضمونی استفاده شده است. یافتههای تحلیل شبکة مضامین نشان داد 7 مضمون اصلی (فراگیر) و 30 مضمون فرعی (سازماندهنده) و 380 کد اولیه (پایه) مؤلفهها و مقولههای دانشگاه سبز هستند. مقولههای اصلی دانشگاه سبز در دانشگاه فرهنگیان در قالب 7 بعد ارائه شد که عبارتاند از «آموزش و یادگیری»، «مشارکت و شبکه تعاملات اجتماعی»، «سیستم مدیریت زیستمحیطی»، «پژوهش، فناوری و نوآوری»، «رهبری و برنامهریزی»، «نظارت، ارزیابی و گزارشدهی» و «مدیریت منابع انسانی و مالی». دانشگاه فرهنگیان براساس ابعاد هفتگانة یادشده با پیگیری دو رویکرد اصلی یکی عاملیت دانشگاه به رعایت ملاحظات زیستمحیطی در برنامههای راهبردی و فعالیتهای روزمره و دیگری تلفیق مسائل زیستمحیطی در بحث آموزش، پژوهش و فناوری دانشگاه میتواند به مدد ظرفیت دانشجومعلمان در فرهنگسازی حفظ محیط زیست در جامعه نقش ارزشمندی ایفاکند.
Attention of higher education and education to the issue of green management and public education for environmental protection is an urgent need of society in the face of major environmental challenges and crises. In this regard، the purpose of this study was to identify and categorize the components of green university in Farhangian University Qualitative research approach and research method is "case study" and to collect data and create a database of MAXQDA12 qualitative data analysis software and to analyze the data in it، the thematic network analysis method is used. The findings of the thematic network analysis showed that 7 main themes (comprehensive), 30 sub-themes (organizing) and 380 primary codes (basic) are components and categories of Green University. The main categories of Green University in Farhangian University were presented in the form of 7 dimensions، which are: "teaching and learning"; "Participation and network of social interactions"; "Environmental Management System"; Research، Technology and Innovation "; "Leadership and planning"; "Monitoring، Evaluation and Reporting" and "Human and Financial Resource Management". Farhangian University، based on the above seven dimensions، by pursuing two main approaches، one is university agency to observe environmental considerations in strategic plans and daily activities، and the other is combining environmental issues in education، research and technology of the university can help student-teacher capacity To play a valuable role in creating a culture of environmental protection in society.
خلاصه ماشینی:
Hoe طبيعي و اوليه ؛ کاهش مصرف انرژي، کاهش ضايعات و پسماندها، اجتناب از وقوع حوادث اضطراري؛ کاهش شکايات ، جريمه ها و مجازات ها (مردم ، دانشجويان و تشکل هاي غير دولتي محيط زيستي)؛ ارتقاي بهره وري به دليل استفادة بهينه از منابع ؛ رعايت مقررات و قوانين زيست محيطي؛ تسهيل در روابط بين المللي بين دانشگاهي؛ تلاش در رسيدن به اهداف توسعۀ پايدار؛ تهيۀ مستندات از جمله نظام نامه ، روش هاي اجرايي، دستورالعمل هاي کاري و ساير مستندات که ميتواند در راستاي رسيدن به اهداف توسعۀ پايدار در يک سازمان مانند دانشگاه نقش مهمي داشته باشد؛ جذب کمک هاي ملي و بين المللي در جهت بهينه سازي فعاليت هاي آموزشي و پژوهشي در دانشگاه ؛ مهم ترين اهداف استقرار دانشگاه سبز است (عباسپور و آقاجاني، ١٣٩٦).
بعد سيستم مديريت زيست محيطي: اين بعد نيز با يافته هاي پژوهشي طباطبائي يزدي (١٣٩٥)، حکيم زاده ، صالحي و چيت ساز (١٣٩٦)، سهرابي ، بردبار، و نوري (١٣٩١)، مرندي (١٣٨١)، محمدنژاد شورکايي و همکاران (١٣٩٥)، عليبيگي و قمبرعلي ( ١٣٨٩)، صادقي ، جعفري و قورچيان (١٣٩٣)، عطافر و همکاران (١٣٨٧)، ايرواني و همکاران (١٣٨٥)، انصاري، اشرفي و جبلي (١٣٩٥)، حسن پور (١٣٩٦)، ميبودي و همکاران (١٣٩٥)، کشتکار قلاتي ، انصاري و نازي ديزجي (١٣٨٩)، محمدي (١٣٩٦)، موحدي ، شباني و فتحي (١٣٩١)، ملکي نيا و همکاران (١٣٩٣)، مرتضايي و دهقان طالبي (١٣٩٤)، نيکروان (١٣٩١)، عزيزي (١٣٩٢)، عالم رجبي (١٣٩٢)، کاري (١٣٩٦)، نوري ، عباسپور، و يوسفي (١٣٨٠)، سيدجوادين ، روشندل اربطاني و نوبري (١٣٩٥)، فيضي و رزاقي اصل (١٣٨٨)، زنديه و پروردي نژاد (١٣٨٩)، عظمتي و باقري (١٣٨٧)، عباسپور و آقاجاني (١٣٩٦)، و (آراسته و اميري ، ١٣٩١)، هم سويي دارد.