خلاصه ماشینی:
"و این همه،وقتی انسان قابلیت سرعت را به یک ماشین اعطا میکند،دگرگون میشود؛از آن پس،بدنش خارج از آن فرایند است، و خود را به سرعتی میسپارد که غیرجسمانی و غیرمادی است.
چرا مرد برای او چیزی خندهدار تعریف نمیکند؟او در عوض،راننده جلویی خود را به خاطر اینکه به حد کافی تند نمیرود نفرین میکند،و به ذهن زن هم نمیرسد که میتوانند راننده را سرگرم کند؛از لحاظ ذهنی او نیز پشت فرمان است و او نیز مرا نفرین میکند.
این اولین بار است که تا این اندازه به هم نزدیکاند و حال و هوای احساسی غیرقابل وصف اطراف آنها از کندی بسیار ضرب آهنگ سرچشمه میگیرد:با لرزشی هماهنگ با حرکت کالسکه،بدنهایشان به همدیگر میخورد؛ابتدا تصادفی و سپس آگاهانه و داستان آغاز میشود.
در همان حال،مردی که قصد فراموش کردن پیشامد ناخوشایندی را دارد که به تازگی با آن مواجه شده،ناخودآگاه بر سرعت قدمهایش میافزاید،‘ویی قصد آن را دارد که میان خود و چیزی که در«زمان»هنوز بسیار به او نزدیک است فاصله اندازد."