چکیده:
فرهنگ فراغت جوانان در ایران به سرعت تحت تاثیر فرهنگ رسانه های دیجیتال قرار گرفته است. تلفن همراه به عنوان شکل جدیدی از رسانه ارتباطی، مرزهای جدیدی را در شکل دهی به ارزش ها و هویت جوانان ایجاد کرده و علاوه بر تسهیل و تسریع برقراری ارتباط، الگوهای ارتباطی جوانان را نیز دستخوش تغییرهایی ساخته است. مقاله حاضر با اتکا بر یافته های کمی و کیفی به دست آمده از کاربران جوان تلفن همراه، و با الهام از مفهوم سازی «عادت واره» و «میدان» بوردیو، این استدلال را مطرح می کند که تلفن همراه، میدان جدیدی ایجاد کرده که جوانان در آن فرصت های بیشتری برای سرگرمی، ارتباط و استقلال عمل یافته اند و با آسان سازی و جبران برخی کاستی های حوزه عمومی، به تقویت عاملیت، فردیت و قدرت جوانان یاری رسانده است. با چنین قدرت بخشی، تلفن همراه همچنان در چهارچوب تفاوت های جنسیتی و طبقاتی و نیز تفاوت های مربوط به بهره مندی از سرمایه اجتماعی عمل می کند.
خلاصه ماشینی:
"com قدمه و طرح مسئله اگر در سالهای نخستین ورود تلفن همراه به ایران،ابزار خاصی برای مدیران ارشد بنگاههایکسب و کار یا فناوری گرانقیمت و خاص در طبقات بالای جامعه بود،اکنون تلفن همراهروز به روز رایجتر و همگانیتر میشود و هرچه بیشتر در میان گروههای مختلف اجتماعی نفوذکرده و به جزئی از زندگی روزمرۀ افراد تبدیل میشود.
تنهابودن از سویی دلالت بر سرمایه اجتماعی کمتر دارد و از سوی دیگر ممکن است آنان را درمعرض مزاحمت مردان بیگانه قرار دهد؛در چنین وضعیتی تلفن همراه وسیلۀ بسیار سودمندیتلقی میشود که انتقالدهندۀ این پیام است که اگرچه من به لحاظ فیزیکی تنها هستم،اما هرلحظه در شبکه روابط اجتماعی خود قرار دارم.
تلفن همراه میتواند در انعطافپذیریاین نقشهای مختلف نقش مثبتی داشته باشد و این امکان را به افراد میبخشد تا بدون نیاز بهتغییر مکان،نقشهای خود را تغییر دهند؛برای مثال زنان میتوانند در محل کار،نقش مادریرا نیز ایفا کنند یا در خانه کار کنند.
به این ترتیب مزایایی مانند در دسترس بودن،سرعت و آسانی برقراری ارتباطات،صرفهجویی در زمان،هماهنگی بهتر در کارها،برقراری روابط دور از نظارت خانواده،گسترشروابط دوستی و عاطفی،احساس امنیت و اعتماد به نفس،موجب شده تلفن همراه به ابزرا مهم وتعیینکنندهای در زندگی روزمره تبدیل شود؛به طوریکه 71 درصد پاسخگویان اظهار کردهاندنبودن آن را حس میکنند و 65 درصد نیز معتقدند زیاد به آن عادت کردهاند.
به نظر میرسد در جوامع غربی به جز در روابط کاری،شمارۀ تلفن همراه برای افراد بسیار شخصیتر است و تنهادر اختیار حلقۀ کوچکی از دوستان نزدیک قرار دارد اما در ایران،خلاف این امر صادق است."