چکیده:
علیرغم توجه فزاینده به حوزة تحقیقاتی منابع انسانی با عنوان سرمایههای مولد ارزش، مدیریت ریسکهای مرتبط با آن بهطور نظاممند بررسی نشده است. در پژوهش حاضر رویکردی کمّی بهمنظور تحلیل و سنجش ریسکهای منابع انسانی اتخاذ شده است. در گام نخست، ابعاد چندگانة ریسکهای منابع انسانی و مولفههای این ابعاد از طریق مصاحبههای نیمهساختاریافته با خبرگان منابع انسانی یکی از سازمانهای مطرح در صنعت برق کشور شناسایی شدند. در گام بعدی، پنج شاخص بهمنظور تحلیل این ریسکها معرفی شد و روابط متقابل علّی و معلولی میان ریسکهای منابع انسانی بهعنوان یکی از این شاخصهای تحلیل، با بهکارگیری تکنیک دیمتل فازی شناسایی شد. در گام نهایی نیز سطوح تخمینی ریسکها با توجه به شاخصهای تحلیل مقایسه شده و ریسکهای منابع انسانی با توجه به این پنج شاخص و با تکنیک مشابهت فازی رتبهبندی شد. نتایج تحقیق نشان داد ریسکهای عملیاتی منابع انسانی بیشترین مجموع تاثیرگذاری و تاثیرپذیری را در شبکة ارتباطات متقابل میان ریسکها دارند و نسبت به سایر حوزههای اصلی چهارگانة ریسکهای منابع انسانی از بالاترین اولویت با توجه به شاخصهای تحلیل برخوردارند.
خلاصه ماشینی:
علیرغم توجه فزاینده به این حوزة تحقیقاتی، منابع انسانی اکثرا با عنوان سرمایه های مولد ارزش در نظر گرتفه شده و مدیریت ریسک های مرتبط با آن به طور نظام مند بررسی نشده است .
با وجود خلأ موجود در تحقیقات آکادمیک در حوزة ریسک منابع انسانی، گزارش مؤسسۀ ارنست و یانگ در سال ٢٠٠٨ ریسک سرمایه های انسانی را به عنوان یکی از پنج ریسک نخست و یکی از سه ریسک محتمل الوقوع کسب وکار معرفی کرده است (٢٠٠٨ ,Young &Ernst ).
دبیرخانۀ کنفرانس کانادا ریسک سرمایۀ انسانی را بدین مضمون تعریف میکند: «عدم قطعیت ناشی از تغییر در طیف وسیعی از مسائل مرتبط با مدیریت منابع انسانی، که بر توانایی سازمان برای تحقق اهداف استراتژیک و عملیاتی آن تأثیرگذار است » ( & Young ٢٠١١ ,Hexter).
اما ریسک منابع انسانی ابعاد گسترده ای دارد و به دلیل فرصت ها و تهدیدهای معناداری که برای سازمان به همراه خواهد داشت ، در سازمان های امروزی ادغام شده است ( ,Young &Ernst ٢٠٠٨).
چهار تم اصلی مدل استیونس (٢٠٠٦) که به عنوان ریسک های منابع انسانی سازمان در نظر گرفته شدند و تم های فرعی حاصل از تحلیل مصاحبه ها در جدول ٢ نشان داده شده است .
بنابراین ، سازمان به منظور اتخاذ تصمیم مناسب در مواجهه با هر یک از ریسک های منابع انسانی و ترتیب مدیریت آن ها، ناگزیر از اولویت بندی ریسک ها با توجه به شاخص هایی از پیش تعیین شده است .