چکیده:
هدف از این پژوهش تبیین ساخت گرایی و ارتباط گرایی در آموزش الکترونیکی می باشد. روش پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی و از نوع پیمایشی و غیرآزمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان و استادان آموزش الکترونیکی در مراکز آموزش الکترونیکی وابسته به وزارت علوم و دانشگاه آزاد اسلامی در سطح کشور در سال تحصیلی 96-1395 بود که به ترتیب 60568 دانشجو و 1050 استاد بودند و در مجموع تعداد استادان و دانشجویان 61618 تن بودند. پژوهش بر روی نمونه ای به حجم 462 نفر مشتمل بر 289 مرد و 173 زن که با استفاده از جدول مورگان و به صورت تصادفی انتخاب شده بود، اجرا گردید. برای انجام این پژوهش از پرسش نامه محقق ساخته ساخت گرایی و ارتباط گرایی استفاده گردید. روایی پرسش نامه از طریق کسب نظرات صاحب نظران مورد تایید قرار گرفت. برای پایایی پرسش نامه ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید که برای پرسش نامه ساخت گرایی 0/956 و برای پرسش نامه ارتباط گرایی 0/955 حاصل گردید. با توجه به یافته های این تحقیق عناصر یادگیری مستقل، تشکیل مفاهیم و مهارت های تفکر سطح بالا، یادگیری مبتنی برحل مساله از مهم ترین عناصر ساخت گرایی و عناصر یادگیری فراتر از کتاب و برنامه درسی، تکمیل و تقویت ساخت شناخت ذهنی از طریق ارتباط، تکمیل عینیت گرایی در یاددهی یادگیری از طریق ارتباط نیز از مهم ترین عناصر ارتباط گرایی در آموزش الکترونیکی می باشند.
This study aims to explain constructivism and connectivism in electronic learning (e-learning). The method of research is applied, descriptive and non-experimental. Statistical population of the study was e-learning students and professors in e-learning centers affiliated to Ministry of Science and Islamic Azad University in the country in academic year of 2016-17 who were 60568 students and 1050 professors and totally the number of professors and students were 61618. The study was conducted on a sample of 462 including 289 men and 173 women who were randomly selected using Morgan table. To conduct the study, a researcher-made questionnaire of constructivism and connectivism was used. Validity of the questionnaire was confirmed by taking expert's views. For reliability of the questionnaire, Cronbach's alpha coefficient was calculated which was achieved 0.956 for constructivism questionnaire and 0.955 for connectivism questionnaire. According to the findings of the study, independent learning elements, concept formation and high-level thinking skills, and learning based on problem-solving are the most important elements of constructivism and learning beyond textbook and curriculum, completing and improving structure of subjective cognition through communication, and completing objectivism in teaching learning through communication are also the most important elements of connectivism in e-learning.
خلاصه ماشینی:
(Rogers, 1995آموزش الکترونیکی به عنوان یکی از روشهای تسهیلکننده یادگیری و انتقال دانش و اطلاعات به شاگردان و نیز به عنوان یکی از روشهای برقراری ارتباط بین مربیان و فراگیران برای سازمانهای آموزشی، مربیان و فراگیران مورد توجه قرار گرفته است (.
در ارتباطگرایی از بین این روندها، روند فنآوری و به ویژه فنآوری اطلاعات و ارتباطات و کاربرد مفاهیم این فنآوری از قبیل وب مشارکتی، خدمات شبکههای اجتماعی، کتابهای شبکهای، موتورهای جستوجو، دانشنامههای همگانی و وبلاگها به طور مستقیم تعلیم و تربیت را تحت تأثیر قرار داده و فرصتهای جدیدی را برای تعامل یادگیرنده- یاددهنده، یادگیرنده- مربی، و یادگیرنده- اطلاعات فراهم کرده است و بیش از دیگر روندها مورد توجه و تأکید قرار گرفته است.
در مجموع، با توجه به یافتههای این تحقیق عناصر خودسازماندهی، یادگیری شبکهای، کسب دانش از طریق ارتباط، پیوند بین گرههایی از قبیل مفهوم، انسان، ماشین و نظایر آن، شکلدهی ارتباطها یا شبکهسازی، شکلگیری شبکه در سه سطح عصبی، مفهومی و بیرونی، یادگیری مبتنی بر فنآوری، فرصتهای جدید برای تعامل و ارتباط، تعامل چندگانه یادگیرنده، مربی و محتوا و استفاده از ابزارهای جدید یادگیری از مهمترین عناصر ساختگرایی در آموزش الکترونیکی هستند.
سیستمهای آموزش الکترونیکی باید زمینه را به گونهای فراهم نماید که یادگیرنده از فرآیندهای ذهنی خود از قبیل دریافت اطلاعات، جمعآوری، نگهداری و بازیابی اطلاعات مطلع شده و آنها را تحت کنترل در آورد و با ادغام، ترکیب و تلفیق دانش و تجربیات قبلی، دانش جدید را خلق نماید.
Preparing for the digital university: A review of the current state of distance, blended and online learning.