چکیده:
هدف نهایی از برگزاری مجالس تعزیه در ایران، حفظ و اشاعۀ باورهای مذهبی شیعیان است، که از منظری دروننگر، کارکرد غایی عناصر ساختاری دیگر این آیین، ازجمله موسیقی تعزیه، نیز بهشمار میآید. در پژوهشهای موجود ــتحت تأثیر دیدگاه یادشدهــ به نتایج دیگری که استفاده از موسیقی میتواند برای این آیین و شرکتکنندگان آن داشته باشد، توجه چندانی نشده است. هدف از نگارش این مقاله، مطالعۀ اهداف بهکارگیری موسیقی در تعزیه و نتایجی است که استفاده از آن برای شرکتکنندگان در این آیین در پی دارد. بررسی این موضوع با تکیه بر مفهوم کارکرد، از مفاهیم طرحشده در اندیشههای قومـموسیقیشناختی، چارچوب نظری این مقاله را شکل داده است. این مقاله بهلحاظ روش، بنیادین و کیفی است که به شیوۀ توصیف و تحلیل محتوا انجام شده است و دادههای موردنیاز آن نیز مبتنیبر مطالعۀ میدانی در محل برگزاری مجالس تعزیۀ قودجان خوانسار و همچنین، استفاده از منابع کتابخانهای است. یافتههای مقاله نشان میدهد که تمام کارکردهای موسیقی (گنجاندهشده در فهرست پیشنهادی آلنپی مِریام)، در تعزیه مصداق دارند و اهداف و نتایج استفاده از موسیقی در این آیین را تبیین میکنند. افزونبراین، برپایۀ یافتههای این مقاله، بهکارگیری موسیقی در ساختار یک فعالیت فردی یا گروهی انسانی، ممکن است در موقعیتهایی برخلاف کارکردهای موسیقی آن فعالیت عمل کند. اینگونه مواردِ استفاده از موسیقی در این مقاله، با عنوان «ناکارکردهای موسیقی» نامگذاری شدهاند و مواردی از بروز آن، در مجالس تعزیۀ قودجان خوانسار ذکر شده است.
Protecting and spreading religious beliefs is an ultimate goal of performing Ta’ziye (in remembrance of the martyrdom of Imam Hussein and his companions) in Iran, a ritual that includes several other structural elements, including music. In existing researches on the subject, influenced by the above approach, none has considered the use of music essential for this ritual and its participants. The current paper tries to study the purpose of using music during Ta’ziye and its impact on the people participating in this ritual. The concept of function as proposed in the basics of ethnomusicology has formed a theoretical framework for this study. As such, the data was collected through a field study and library sources and assessed using the content analysis method. The findings show that all functions of music mentioned by Merriam applied to Ta’ziye. The findings further suggest that the use of music by an individual or group may act contrary to the actual musical functions of that activity. In this article, Khansar Qudjan Ta’ziye has been taken as a case study to show functions and dysfunctions of music during this religious event.