چکیده:
صنعت نفت ایران بهعنوان بخشی که سهم ویژهای در تولید ناخالص ملی دارد، برای عملکرد بهینه خود نیازمند افراد با استعداد برای نقشهای رهبری و مدیران فردای این صنعت است. هدف اصلی این پژوهش طراحی مدلی مناسب برای استعدادیابی مدیران و شناسایی مولفههای تعیینکننده استعداد مدیریت در میان کارکنان صنعت نفت بود. روش پژوهش بهلحاظ هدف، کاربردی و از نظر جمعآوری دادهها از نوع توصیفی- اکتشافی با روش آمیخته به شمار میرود. نمونه آماری این تحقیق، در مرحله کیفی، 30 تن از خبرگان مرکز توسعه مدیریت صنعت نفت را شامل گردید که به روش غیرتصادفی گلوله برفی برای تشکیل پنل دلفی انتخاب شدند. نمونه مرحله کمّی شامل 126 نفر از مدیران بخش منابع انسانی صنعت نفت بود که به روش تصادفی انتخاب شدند. پس از بررسی مطالعات مرتبط با مفهوم استعداد، 107 معیار از پیشینه و ادبیات تحقیق استخراج شد. این معیارها با استفاده از روش دلفی و تحلیل عاملی اکتشافی غربالگری و در گروههای مختلف دستهبندی شد. یافتههای این تحقیق نشان میدهد که مدل استعدادیابی مدیران صنعت نفت دارای 9 بعد اصلی و 63 مولفه است که در مجموع 79 درصد از واریانس را تبیین مینمایند.
The petroleum industry of Iran, due to its special contribution to GDP and for its optimal performance, needs talented people in the leadership and managial roles for the future of petroleum industry. So, the main purpose of this research was to design an effective model for identifying the talent pool of Managers and determinants of managerial talent potentials among petroleum industry staff. The research method is considered practical, in terms of purpose and descriptive-exploratory type by using mixed method, in terms of data collection. At the qualitative stage of this research, the statistical sample was 30 experts from the Management Development Center of Petroleum Industry. They were selected by non-random snowball method to form a Delphi panel and at the quantitative stage, 126 of the humane resources managers of the petroleum industry were randomly selected. After reviewing studies related to the concept of talent management, 107 criteria were derived from the history and literature of the research. These criteria were categorized using Delphi method and exploratory factor analysis and were categorized in different groups. The findings of this research showed that the talent management model in Petroleum Industry has 9 main dimensions and 63 components which can explain 79% of potential management variances in total.
خلاصه ماشینی:
شناسایی شایستگی های مدیریتی در فرایند استعدادیابی ؛ مورد مطالعه صنعت نفت ایران سید علی اکبر احمدی ١- سعید صدرمنصوری ٢- حسن درویش ٣- مجتبی رجب بیگی ٤ چکیده صنعت نفت ایران به عنوان بخشی که سهم ویژهای در تولید ناخالص ملی دارد، برای عملکرد بهینه خود نیازمند افراد با استعداد برای نقش های رهبری و مدیران فردای این صنعت است .
هرچند اکثر سازمانها تلاشهای فراوانی را به منظور یافتن روشهای مطلوب و دقیق شناسایی و توسعه برترین استعدادهای بالقوه مدیریتی به انجام میرسانند، اغلب ، افرادی که به عنوان مدیر انتخاب میشوند رهبران کارایی نیستند و به طور متقابل بسیاری از افراد کارا، برای ارتقاء از قلم خواهند افتاد (٢٠١٦,Hogan Assessment Systems).
آیا بهتر است که رویکرد فراگیر برای مدیریت استعداد داشته باشیم یا رویکرد انحصاری؟ آیا استعداد به افراد اشاره دارد یا به ویژگی افراد (Gallardo, Dries& Gonzalez-Cruz٢٠١٣) ؟ در رویکرد اُبژه محور استعداد مشخصه ای است که افراد دارای آن هستند، مانند استعداد طبیعی یا تعهد به کار و غیره، درحالی که رویکرد سوژه محور استعداد، افراد را در سازمان مدنظر قرار میدهد و بحث بر این موضوع است که آیا تمام افراد به عنوان استعداد در نظر گرفته شوند یا بخشی از افراد (٢٠١٦,Kaewsaeng-on) ؟ گاگن (١٩٩٩) دیدگاه اکتسابی نسبت به استعداد را مطرح مینماید و مدعی است که استعداد از طریق یادگیری ظهور وُ بروز پیدا میکند.