چکیده:
مطالعه حاضر درصدد است با درک اهمیت شناخت ریسکهای منابع انسانی یک مدل کیفی و تحلیلی بهمنظور بهبود مدیریت ریسک ارائه دهد. در گام نخست ابعاد ریسکهای منابع انسانی، با استفاده از تکنیک تحلیل محتوا و انجام مصاحبههای نیمهساختاریافته با خبرگان دانشگاهی و مدیران عالی و ارشد شرکت به تعداد20 نفر شناسایی شدند. در گام بعدی جهت غربال مولفههای گردآوری شده، روش دلفی فازی و در نهایت، جهت تحلیل و سطحبندی آنها از روش مدلسازی ساختاری تفسیری استفاده شد. نتایج حاصل منجر به ارائه مدل یکپارچه ریسکهای منابع انسانی در چهار سطح گردید. ریسکهای زمینهای بهعنوان زیربنای مدل و تاثیرگذارترین بعد و ریسکهای رفتاری بهعنوان تاثیرپذیرترین بعد از میان ابعاد ریسکهای منابع انسانی معرفی شدند که نیازمند توجه بیشتر مدیران سازمان در راستای بهبود مدیریت ریسکهای منابع انسانی میباشند
The focus of this research, due to the importance of human resource risks issues, has been on providing an analytical qualitative model to optimize the human resource risk management. In order to carry out the project, twenty samples were selected among faculty members and top managers in related fields. Fuzzy Delphi and interpretive structural modeling were used to analyze the data. The findings were led to an integrated model of human resource risks with four levels. Contextual risks as the foundation level and the most influential one and the behavioral risks as the most influenced level of the proposed model were identified. Managers were expected, in order to minimize human resource risks, to be more responsive to the levels of the model.