چکیده:
نبرد بزرگ استرلیز در دوم دسامبر سال 1805 میلادی میان فرانسه از یک سو و نیروهای ایتلاف روسیه و اتریش از سوی دیگر، به عنوان یکی از مهمترین نبردهای تاریخ بشریت، جایگاه ویژهای در علوم نظامی دارا میباشد. هدف از پژوهش فعلی، بررسی همهجانبه سبک رهبری ناپلیون بناپارت به عنوان یک رهبر دولت در نبرد استرلیز و تبیین دلایل موفقیت وی در این نبرد از دیدگاه نظریات معاصر مدیریت و سازمان میباشد. رویکرد این پژوهش تطبیقی – تاریخی و روش پژوهش مطالعه موردی بوده و در این راستا از مدل سه زنجیرهای رهبری علتگرا به عنوان ابزار تحلیل استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که رهبران سازمانهای دولتی در سایه مجموعهای مناسب و هوشمندانهای از برنامهریزیهای عملیاتی، حلمسیله، انگیزهبخشی، توانمندسازی کارکنان، تیمسازی، مدیریت تعارض، ویژگیهای شخصیتی، مهارتهای تکنیکی و تواناییهای زیردستان میتوانند به میزان قابل توجهی در مواجهه با دنیای غیر قابل اطمینان و ناپایدار کنونی موفق و کامیاب باشند. نتایج پژوهش فعلی به مدیران و رهبران بخش دولتی کمک مینماید تا ضمن ارتقا بهرهوری و ظرفیتهای سازمان، سبک رهبری مناسبی را جهت دستیابی به اهداف و چشماندازهای آینده به کار گیرند. این پژوهش در نوع خود منحصر به فرد بوده و زوایایی از سبک رهبری ناپلیون را آشکار میسازد که کمتر مورد توجه موشکافانه و کاربردی قرار گرفته است. نبرد استرلیز و فرماندهی ناپلیون بناپارت به عنوان شاهکار بیبدیل نظامی و یک چارچوب آموزشی – تاریخی میتواند همواره درسها و نکات آموزنده فراوانی را برای علاقهمندان و پژوهشگران علوم نظامی، تاریخ و مدیریت به همراه داشته باشد.
خلاصه ماشینی:
بررسي تطبيقي تاريخي مدل رهبري علت گرا در بخش دولتي (مطالعه موردي: ناپلئون بناپارت در نبرد استرليز) 1 احمد عالي ١ کارشناسيارشد، مديريت دولتي، دانشکده مديريت و حسابداري، دانشگاه شهيد بهشتي، تهران ، ايران چکيده نبرد بزرگ استرليز در دوم دسامبر سال ١٨٠٥ ميلادي ميان فرانسه از يک سو و نيروهاي ائتلاف روسيه و اتريش از سوي ديگر، به عنوان يکي از مهم ترين نبردهاي تاريخ بشرّيت ، جايگاه ويژه اي در علوم نظامي دارا ميباشد.
تلاش ها در اين حوزه حتي فراتر رفته است و از شبيه سازي مهم ترين تجربيات فرماندهان نظامي جنگ جهاني اول و دوم براي آموزش اصول عملي رهبري و مسائل مرتبط با آن به بسياري از مديران دولتي در ايالات متحده آمريکا استفاده ميشود؛ چنين رويکردي فرصت منحصربه فردي را فراهم ميآورد تا بتوان بسياري از جنبه ها و مؤلفه هاي رهبري را به طور کاربردي مورد ارزيابي قرار داد [١٥] [١٦].
Civil servants’ perceptions of agency heads’ leadership styles: the role of gender in public sector organizations, Public Management Review, Vol. 23, Issue.
Exploring the impact of ethical leadership on job satisfaction and organizational commitment in public sector organizations: the mediating role of psychological empowerment, Review of Managerial Science, Vol. 14, pp.
Developing and Testing an Integrative Framework of Public Sector Leadership: Evidence from the Public Education Arena, Journal of Public Administration Research and theory, Vol. 15, Issue.
Public sector leadership: new perspectives for research and practice, International Review of Administrative Sciences, Vol. 79, Issue, 3.
Collaborative Crisis Management and Leadership in the Public Sector, International Journal of Public Administration, Vol. 41, Issue.