چکیده:
پژوهش حاضر، به شناسایی مولفههای سازنده آموزشهای مجازی در دوره متوسطه آموزش و پرورش شهرستانهای استان تهران، پرداخته است. این پژوهش یک پژوهش کاربردی و کمی است که از نظر نوع مطالعه از نوع پیمایشی مقطعی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان اداره کل آموزش و پرورش شهرستانهای استان تهران است. برای انتخاب گروه نمونه معرف و همچنین، افزایش دقت اندازهگیری، از روش نمونهگیری تصادفی طبقهای استفاده شد که طی آن 181 نفر از کارکنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار سنجش این پژوهش شامل پرسشنامه پژوهشگر ساخته است که پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برابر 0/97 بود. تجزیه و تحلیل دادهها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی صورت گرفت و پاسخ آزمودنیها با آزمون تحلیل عاملی اکتشافی با کمک نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل عاملی بیانگر آن بود که مولفههای سازنده آموزشهای مجازی مشتمل بر ده عامل در 141 شاخص به این ترتیب است: عامل اول برنامهریزی آموزشی با 58 شاخص، عامل دوم یادگیری مطلوب با 21 شاخص، عامل سوم روابط با 14 شاخص، عامل چهارم بهرهوری با 11 شاخص، عامل پنجم محیط مجازی با 9 شاخص، عامل ششم بازخورد با 5 شاخص، عامل هفتم تکنولوژی آموزشی با 6 شاخص، عامل هشتم تفکر منطقی با 5 شاخص، عامل نهم برنامهریزی درسی با 5 شاخص، و عامل دهم عدالت آموزشی با 7 شاخص که در مجموع این شاخصها و عوامل حدود 45% واریانس کل آموزشهای مجازی را تبیین میکنند.
The present study has been designed to identify the constructive components of virtual education in the high schools of the cities of Tehran province. This research was practical and quantitative, which was a cross-sectional survey type. The statistical population included all employees of the department of education in Tehran province. A stratified random sampling method was used to select the representative sample group as well as increasing the accuracy of the measurements, during which 181 employees were selected as a sample. The measuring instrument of research was a researcher-made questionnaire and its reliability according to Cronbach's alpha coefficient was calculated as 0.97. Data analysis was carried out in two levels of descriptive and inferential statistics. The participants' response was analyzed by exploratory factor analysis using SPSS software. The results of factor analysis indicated that the components of virtual training consist of 10 factors and 141 indicators, as follows: The first factor is educational planning with 58 indicators, the second factor is favorable learning with 21 indicators, the third factor is relationship with 14 indicators, the fourth factor is productivity with 11 indicators, the fifth factor is virtual environment with 9 indicators, the sixth factor is feedback with 5 indicators, the seventh factor is educational technology with 6 indicators, the eighth factor is rational thinking with 5 indicators, the ninth factor is curriculum with 5 indicators, and the tenth factor is educational justice with 7 indicators. In total, these indicators and factors explain about 45% of the total variance of virtual training.
خلاصه ماشینی:
از جمله این آموزشها، آموزش مجازی به مفهوم شیوهای از ارایه آموزش دانشگاهی میباشد که برگرفته از تجارب نوین جهانی آموزش از راه دور بوده و با استفاده از جدیدترین ابزارهای چندرسانهای سازماندهی شده است(Khmer & Hashemian Nezhad, 2013).
بسیاری از سرمایهگذاریها در این زمینه با این فرض تأیید شدهاند که فنآوری اطلاعات قادر است به طور همزمان کیفیت آموزش و یادگیری را ارتقاء داده و امکان دسترسی به دورههای آموزشی با هزینه کمتر را میسر سازد (Delbare, 2014).
کلمنت و دوستال (Klement & Dostal, 2012)، در پژوهش خود با عنوان «ارزیابی حمایتهای مدیریتی از آموزشهای مجازی»، به این نتیجه رسیدند که حمایتهای مدیریتی در خصوص ارزیابی تحصیلی به شیوه آموزش مجازی مؤثر میباشد.
آزمون تحلیل عاملی برای استخراج مؤلفههای سازنده آموزشهای مجازی در دوره متوسطه آموزش و پرورش شهرستانهای استان تهران (به تصویر صفحه مراجعه شود) همانطور که در جدول 1 ملاحظه میشود، مؤلفه یکم با ارزش ویژه 581/18، 640/12 درصد کل واریانس را تبیین میکند که بر پایه ویژگیهای تحلیل مؤلفههای اصلی این مؤلفه بیشترین سهم را در تبیین واریانس کل دارد و هیچ مؤلفهای نمیتواند واریانس بیشتری را در مقایسه با مؤلفه نخست توجیه کند.
در پاسخ به سؤال دوم پژوهش؛ یعنی، بررسی شاخصهای مؤلفههای سازنده آموزشهای مجازی، میتوان گفت با توجه اینکه چرخش به شیوه ابلیمین تصویری سادهتر و روشنتر از روابط موجود بین ویژگیها را به دست میداد، برای دستیابی به ساختار ساده مؤلفهها از این شیوه چرخش استفاده شده است.