چکیده:
کتاب درسی نمایشنامه قرن 17 تا 20 در انتشارات پیام نور در سال 1398 به چاپ رسیده است. نویسندگان این کتاب بلقیس روشن و حسین رحمانی و مخاطبان آن دانشجویان کارشناسی رشتة زبان و ادبیات انگلیسیاند. هدف مقالة حاضر ارزیابی کیفیت این کتاب براساس معیارهای ارزشیابی کتابهای دانشگاهی منصوریان (1392) بوده است. روش انجام این پژوهش تحلیل انتقادی است. براساس یافتهها، نقاط قوت کتاب شامل استفاده از اندیشههای سایر متخصصان موضوعی، نگارش ساده و روان، طراحی جذاب جلد کتاب است. ضعفهای این کتاب عبارتاند از: رعایت نکردن ساختار یکسان در ارائة مطالب در فصلهایی که مرتبط با دورههای ادبی است، رعایت نکردن استناددهی متناسب با متون ادبیات انگلیسی، رعایت نکردن ماهیت تعاملی، عدم رعایت کامل ویژگیهای فیزیکی، و نداشتن توجه لازم به بحث تئاتر. با توجه به یافتهها میتوان نتیجه گرفت که نویسندگان نتوانستهاند تمامی اصول دهگانة منصوریان را در کتاب بهصورت کامل رعایت کنند و این کتاب نیاز به بازنگری دارد.
The textbook "Drama (17th-20th C.)" was published by Payam Noor Publishing House in 2018. The authors of this book are Belghis Roshan and Hossein Rahmani. The audience of this textbook is undergraduate students of English language and literature. The purpose of this article is to evaluate the quality of this book based on Mansoorian's academic book evaluation criteria. The method of conducting this research is critical analysis. According to the findings, the strengths of the book include the use of the ideas of other experts, simple and fluent writing, and the attractive design of the book cover. The weaknesses of this book include failure to consider the same structure in the presentation of material in the chapters that are related to literary courses, failure to comply with citations appropriate to English literature texts, failure to comply with the interactive nature of the book, insufficient compliance with physical characteristics, lack of necessary attention to the subject of theater. The present study results show that the authors have not fully considered the ten principles of Mansourian Criteria in their book. For this reason, the book needs to be revised to address the shortcomings in order to be more effective.
خلاصه ماشینی:
بایـد ایـن نکتـه را متـذکر شـد کـه تـاکنون کتـاب درسـی نمایشنامه قرن ١٧ تا ٢٠ (روشن و رحمانی، ١٣٩٨) بررسـی نشـده اسـت ، بنـابراین در راسـتای پویایی و اثربخشی این اثر، مقالۀ حاضر با هدف ارزیابی و نقد کتاب نمایشنامه قـرن ١٧ تـا ٢٠ (روشن و رحمانی، ١٣٩٨) از معیارهـای ده گانـۀ منصـوریان (١٣٩٢) اسـتفاده کـرده اسـت ، تـا بدین طریق نقاط قوت و ضعف آن شناسایی و راهکارهـایی مناسـب بـرای بـازنگری و بهبـود کیفیت آن ارائه شود.
در کتاب نمایشنامه قرن ١٧ تا ٢٠ نگارندگان ویژگی دوره های مختلـف بازگشـت ، ویکتوریـا، رمانتیسم را با توجه به موضوع اصلی کتاب که نمایشنامه اسـت مطـرح کردنـد، نظریـه هـای مرتبط با موضوع مورد بحث را به صورت مستند ارائه کرده اند هرچند در بعضی مواقع بدون ارجاع است ، اما به منبع اصلی این واحد درسی که براساس سرفصل مصـوب وزارت علـوم کتاب سخنور، تفسیرهای نمایشنامه ١ (٢٠٠٨) است ، اشـاره ای نشـده اسـت .
Bigsby خود برخوردار نبوده است ، زیرا نویسندگان (روشن و رحمـانی، ١٤٠٠) در نگـارش کتـاب به بحث تئاتر به حد کافی نپرداخته اند، هرچند که در عنوان فصل ها کلمـۀ تئـاتر ذکـر شـده است «بازگشت ، نمایش و تئاتر قرن ١٨» و «تئاتر و نمایش دورة ویکتوریا» ولی تأکید بیشتر مباحث ارائه شده در این فصل ها بر معرفی نمایشنامه نویس ، نمایشنامه و انواع آن اسـت .
اما نکتۀ قابل ذکر آن است که در این کتـاب بـه موضـوع تئـاتر و تحول آن در دوره های مختلف ادبی به حد کفایت توجه نشـده اسـت ، هرچنـد کـه عنـوان فصل یک و سه همراه به ترتیب «بازگشت و نمایش و تئاتر قرن ١٨» و «تئاتر و نمـایش دورة ویکتوریا» بوده است .