چکیده:
برنامهریزان اجتماعی عقیده دارند که بدون درک فرهنگی صحیح از جوامع به لحاظ تمایزات و تشابهات میان آنان نمیتوان برنامهریزی صحیحی در جهت جذل جهانگرد و توسعه صنعت گردشگری به عمل آورد.امروز یکی از اثرگذارترین منابع برای جذب جهانگردان برخورد فرهنگی مناسب و تکیه بر مناسبات فرهنگی خاص بویژه فولکور یا فرهنگ عامه است.فرهنگ عامه به مثابه یکی از منابع غنی سرمایه فرهنگی ایران میتواند به عنوان یک فرصت در توسعه و گردشگری مورد توجه قرار گیرد.
مقاله حاضر با استفاده از روش کتابخانهای و تکنیک بررسی اسناد و مدارک کوشیده است تا سه حوزه فرهنگ عامه،توسعه و گردشگری را مورد مطالعه دهد.رابطه میان این سه حوزه با تکیه بر مباحث نظری و تحقیقات تجربی مطرح در این سه زمینه به ویژه در جامعه ایران مورد بررسی قرار گرفته است.
نتایج و یافتههای بررسی حاضر از آنست که ایران به لحاظ تمدن فرهنگی غنی متشکل از فولکور متنوع و متمایز در پهنه جغرافیایی خود برخوردار است این توانمندی فرهنگی به شکل بالقوه قادر است انگیزههای لازم را برای گردشگران خارجی و برای دیدار از ایران فراهم آورده و توسعه این صنعت را باعث شود.البته از آنجا که فولکور در جوامع سنتی در حال توسعه قدرت خاصی دارد این فرصت در جاهایی به تهدید تبدیل میشود که لازم است برای آن برنامهریزی شود.
Social Planners believe that without a correct cultural understanding of societies in terms of their differences and similarities، one cannot provide an adequate plan for attracting tourists and developing tourism industry. Today، one of the most effective sources of attracting tourists ، is conducting a proper cultural treatment and focusing on cultural interactions، especially folklore. Folklore as a component of cultural in asset in Iran is considered as an opportunity in the development of tourism industry. Using a library and document processing technique and considering available theoretical arguments and empirical studies، this paper analyzes three fields of folklore، development and tourism and the relationship among them، with a special attention to the Iranian society. The findings suggest that Iran with a rich cultural civilization enjoys a variety of folklore in its geographical arena and can potentially motivate foreign tourists to visit tourism destinations and contribute to the development of this industry. However، since in traditional developing societies folklore is of great importance، this opportunity may sometimes be converted to a threat and thus necessitates a careful planning.
believed to hava an adverse effect on the environment، therefore،it can be neither effective nor efficient.Analysis of the attitudes of visitors and local community towards the importance of protecting this wildlife refuge and tourism development is the other outcome of this survey. Finally، strategies to implement an effective management system in protected areas have been proposed.
خلاصه ماشینی:
"در نظریه جامعه تودهای جوامع مورد بحث اصولا جوامع صنعتی پیشرفته هستند که روابط آنها را سازمان و قرارداد اجتماعی شکل میدهد و آن بار عاطفی حاکم بر یک جامعه سنتی و فولکلوریک که موجب پیوند اخلاقی و معنوی افراد با یکدیگر میشود در چنین جوامعی وجود ندارد روابط انسانها سرد و تابع معیارهایی چون مادیگرایی1و مطلوبیت2اندیشی و بهطور کلی محاسبه سود و زیان است که از پیامدهای صنعتی شدن میباشد چننی ویژگیهایی که امروز در جوامع صنعتی حاکم است از یک سو موجب میشود که به علت همین سردی روابط بین انسانها بعضی از جوامع پیشرفته صنعتی دست به گروه درمانی3در قالب صنعت توریسم بزنند و مسائلی نظیر آن مثل بحران هویت و از خود بیگانگی4میتواند امتیازاتی را برای جوامع سنتی با جاذبههای جهانگردی داشته باشد و از آن بار معنوی فولکلوریک خود جهت جذب گردشگر از جوامع صنعتی بهره گیرند و پذیرای آنان شوند همچنان که بعضی از کشورهای در حال توسعه مثل ترکیه،مصر،تونس،اندونزی،مراکش،کنیا و غیره در این جهت توانستهاند صنعت گردشگری خود را رونق دهند.
(1)- Xeneophobia (2)- Referance Groups نتیجهگیری و بحث: ایران کشوری است با جاذبههای تاریخی فرهنگی اجتماعی بسیار غنی که براساس طبقهبندی سازمان ملل جزو ده کشور اول جهان با جاذبههای گردشگری محسوب میشود و میتوان اذعان کرد که صرفنظر از جاذبههای طبیعی،تاریخی و تمدنی بخشی از این جذابیتها در فولکلور یا فرهنگ عامه مردم ایران نهفته است و یکی از ابعاد فولکلوریک ایرانیان صفت والای میهماننوازی آنان است که از دیرباز تا به امروز زبانزد سیاحان و شرقشناسان و دانشمندانی بوده است که در حوزه تمدنی فرهنگی ایران تحقیق و جستجو نمودهاند و از این مجموعه صفات شایسته موجود در فرهنگ میتوان جهت توسعه گردشگری بهرهمند شد برپایه تجارب مطرح شده اساس صنعت گردشگری مبتنی بر فرهنگ است و سرمایه اصلی در بنیان این صنعت را فرهنگ جامعه تشکیل میدهد."