اگر به فراموشی سپاری ام ادب و هنر

"لیکن اگر روزی روزی از هر هفته از هر ماه از هر سال، سر انگشتان احساس رهسپارت کرد تا با شهوتی شیرین شیرین و گزنده گزنده و آشتی‌ناپذیر آشتی‌ناپذیر و شهوتناک دگرباره مرا بازیابی. اگر روزی از هر هفته از هر ماه از هر سال، گل سرخی قامت افراشت تا لبان‌ات تا دگرباره مرا بازخوانی، یاد دار عشق من! یاد دار!، در من دیگربار، خاکستر سرخی می‌گیرد زبانه می‌زند شعله می‌گیرد، در من هیچ‌گاه آتش نمرده است، در من هیچ‌چیز فرونخفته است، عشق من از تو سیراب می‌شود، از تو بیدار می‌شود، از تو در خواب می‌شود."