چکیده:
لندفرم های انحلالی از جمله ژئومورفوسایتهایی هستند که از قابلیت های گردشگری بالایی برخوردارند و می توانند در صنعت گردشگری کشور نقش بسزایی را ایفا کنند. در همین رابطه در استان چهارمحال و بختیاری حدود 06 مورد از این لندفرم ها مورد شناسایی قرار گرفته دارای اولویت اول به لحاظ پتانسیل های گردشگری می باشد و غار چهل پله و سید عیسی در الویت دو و سوم قرار دارند اما بر اساس نتایج مدل پرالونگ دو غار سرآب و سید عیسی جزو غارهای با جاذبه بالای منطقه بوده و انتظار می رود در راستای ارتقای سطح گردشگری پایدار در استان و کشور مورد توجه بیشتر مسئولین و محققان قرار گیرند. است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر ارزیابی توانمندی سه غار سرآب، سید عیسی و چهل پله واقع در استان چهارمحال و بختیاری از نظر ژئوتوریستی با استفاده از روش های پرالونگ و اصلاح شده پرالونگ )کوچین( می باشد. جهت دستیابی به این هدف نقشههای توپوگرافی، نقشههای زمین شناسی، نتایج حاصل از بازدیدهای میدانی و پرسشنامه به عنوان داده ها و ابزارهای اصلی پژوهش بوده اند. نتایج حاصل از این دو روش نشان داد که بر اساس روش کوچین غار سرآب با امتیاز ارزش گردشگری نهایی
Dissolution landforms as geomorphosites with high tourism potentials can play a boosting role in tourism industry of a country.
This paper aims to evaluate the geo-tourism potentials of three caves in Chaharmahal-Bakhtiari Province، namely Sarab، Seyed-Isa and Chehel-Peleh which were selected out of 60 landforms identified across the province.
The paper made use of Prolong and Prolong Modified Models. With regard to research tools، this study mainly employed topographic and geological maps، field examination data and questionnaires.
Findings revealed a difference in the tourism values resulted from the two models. Based on Prolong Model، Sarab Cave indicated the highest tourism value of 15.75، with Chehel-Peleh and Seyed-Isa in the second and third place respectively. However، according to Prolong Modified Model، Sarab and Seyed-Isa were the top.
خلاصه ماشینی:
"ارزیابی پتانسیل گردشگری لندفرم های انحلالی بر اساس مدل اصلاح شده پرالونگ (کوچین ) و مدل پرالونگ (مطالعه موردی: سه غار سرآب ، سید عیسی و چهل پله در استان چهارمحال و بختیاری) هایده آرا شعله شاهوردی قهفرخی پوریا خرازی محمدکیا کیانیان چکیده لندفرم های انحلالی از جمله ژئومورفوسایت هایی هستند که از قابلیت های گردشگری بالایی برخوردارند و می توانند در صنعت گردشگری کشور نقش بسزایی را ایفا کنند.
در همین رابطه طی دهه های اخیر مطالعات متعددی در زمینه ارزیابی قابلیت های گردشگری لندفرم های ژئومورفولوژیکی در ایران انجام گرفته است که از جمله آنها می توان به ارزیابی توانمندی اکوتوریستی حوضه آبریز آسیاب خرابه در شمال غرب ایران توسط مختاری (١٣٨٨)، تهیه مدلی جهت پهنه بندی آمایشی توسعه گردشگری با استفاده از وزن دهی پارامتریک در AHP در حوضه آبریز گلکمان توسط بهنیافر و منصوری (١٣٨٩ )، شناخت پتانسیل گردشگری منطقه آبگرم سردابه در استان اردبیل با استفاده از روش SWOT توسط سبحانی (١٣٨٩)، ارزیابی پتانسیل های گردشگری در شهر سقز با استفاده از مدل SWOT توسط وارثی و همکاران (١٣٨٩)، ارزیابی ژئومورفوتوریستی لندفرم های دشت داراب بر اساس روش پرالونگ توسط شایان و همکاران (١٣٨٩)، ارزیابی و اولویت بندی جاذبه های اکوتوریسم در استان چهار ومحال و بختیاری توسط رحیمی و رنجبر (١٣٩٠)، ارزیابی ارزش علمی و افزوده ی گردشگری تپه نهاوند بر اساس روش رینارد توسط شایان و همکاران (١٣٩١)، بررسی قابلیت های ژئوتوریسمی ژئومورفوسایت های منطقه سیمره بر اساس روش پرالونگ توسط یمانی و همکاران (١٣٩١) اشاره نمود."