چکیده:
هدف پژوهش حاضر، بررسی شیوههای درست و کارآمد آموزش مهارتهای زندگی و مهارتهای اجتماعی در راستای کاهش آسیبهای زندگی دانشجویان می باشد. این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ نوع توصیفی – پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش را دانشجویان دورههای کاردانی و کارشناسی دانشکده فنی دکتر شریعتی که در سال تحصیلی 91-90 در کلاسهای آموزش مهارتهای زندگی شرکت داشتند) تعداد 500 نفر (را شامل میشود. تعداد 217 نفربر اساس جدول مورگان به عنوان نمونه با روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روایی محتوایی آن به تایید صاحبنظران رسید و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (89%) به دست آمد. برای تجزیهوتحلیل اطلاعات از آمار توصیفی) درصد، فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد و رتبه درصدی(آزمونهای t مستقل و t وابسته استفاده گردید. یافتههای پژوهش بیانگر آن است که از میان روشهای آموزش مهارتهای زندگی و اجتماعی به دانشجویان، روش تلفیقی در اولویت اول و پسازآن روشهای الگوی ایفای نقش، بحث گروهی و حل مسئله قرار دارند. روش سخنرانی از پایینترین رتبه در میان دانشجویان برخوردار است. همچنین نتایج اولویتبندی نوع ارائه آموزش مهارتهای زندگی و اجتماعی در میان دانشجویان بیانگر آن است که ارائه آموزش از طریق برگزاری کارگاههای آموزشی در دانشگاهها و استفاده از فیلم و تئاتر به ترتیب با بالاترین اولویت و در مقابل ارائه آموزش مهارتها از طریق انتشار جزوات و بروشورها در پایینترین اولویت قرارگرفته است. بر این اساس برای آموزش مهارتهای زندگی و اجتماعی دانشجویان بایستی شیوه و نوع ارائه آموزشهای مهارتهای زندگی و اجتماعی مدنظر برنامه ریزان قرارگیرد
خلاصه ماشینی:
خوشابي و همکاران (١٣٨٧) در پژوهش خود که بر روي نمونه اي از دانشجويان دختر شهر تهران انجام دادند ٩/٣ درصد دانشجويان آگاهي کمي از مهارت هاي زندگي داشته اند ٤٧/٥ در صد آگاهي متوسط و ٣٢/٢ درصد آگاهي در سطح بالا داشته ان د و همچنين نتيجه گرفتند که بين مهارت هاي زندگي با بهداشت روان رابطه مستقيم و با رفتارهاي پرخطر رابطه معکوس وجود دارد.
به عبارتي ازآنجاکه اختلاف ميانگين منفي است ، مقدار t نيز منفي است ؛ بنابراين مقدار t با درجه آزادي ٢١٠ برابر ٠/٠٧- با ٠٩٣=p، بين روش هاي آموزش مهارت هاي زندگي و اجتماعي ازنظر دوره تحصيلي (کارداني و کارشناسي) دانشجويان دختر دانشکده فني دانشگاه شريعتي تفاوت معناداري وجود ندارد.
نتايج آزمون t همبسته مرتبط با نوع ارائه و روش هاي آموزش مهارت ها در ميان دانشجويان کارشناسي (به تصویر صفحه مراجعه شود) * P< 0/05 با توجه به جدول ١١-١، مقدار t با درجه آزادي ١١٨ در نوع ارائه و روش هاي آموزش مهارت هاي زندگي و اجتماعي برابر ٥٧- با سطح معناداري ٠/٠٠٠١ بين دانشجويان دختر دانشکده فني در دوره کارشناسي تفاوت معنادار وجود دارد.
سؤال نهم : آيا از ديدگاه دانشجويان دانشکده فني بين نوع ارائه و روش هاي آموزش مهارت هاي زندگي و اجتماعي به دانشجويان در راستاي کاهش آسيب هاي زندگي تفاوت معناداري وجود دارد؟ جدول ١٣.
نتايج آزمون t همبسته مرتبط با نوع ارائه و روش هاي آموزش مهارت ها در ميان دانشجويان (به تصویر صفحه مراجعه شود) با توجه به جدول ١٣ مقدار t با درجه آزادي ٢٠٦ در نوع ارائه و روش هاي آموزش مهارت هاي زندگي و اجتماعي برابر ٧٨/٦٢- با سطح معناداري ٠/٠٠٠١ بين دانشجويان دختر دانشکده فني تفاوت معنادار وجود دارد.