چکیده:
باوجود اینکه پژوهشهای بسیاری در زمینه ی برند سازی مقاصد صورت گرفته است، مطالعه در زمینه ی شخصیت مقصد همچنان محدود باقی مانده است. هدف از انجام این پژوهش شناسایی شخصیت مقصد ایران و بررسی رابطه ی میان شخصیت مقصد و تمایلات رفتاری گردشگران بین المللی ورودی با استفاده از مدل آکر (1997) میباشد. جامعه آماری این پژوهش را گردشگران بین المللی ورودی به ایران تشکیل میدهند. پرسشنامه پژوهش به صورت تصادفی میان اعضای نمونه توزیع شد و از مجموع 420 پرسشنامه جمع آوری شده، 407 پرسشنامه ی صحیح مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده از تحلیل عاملی اکتشافی و رگرسیون چند متغیره نشان میدهد، گردشگران ویژگیهای شخصیتی را به مقاصد گردشگری نسبت میدهند و شخصیت مقصد درک شده ایران در نظر گردشگران بین المللی دارای 3 بعد مهمان نوازی و فرهنگ، بیریایی و با طراوت است.
lthough much research has been done on destination branding, the study of destination personality remains limited. The purpose of this study is to investigate the destination personality of Iran and to examine the relationship between destination personality and behavioral intentions of international tourists using the Aaker model (1997). The statistical population of this study is Iran’s international inbound tourists. The research questionnaire was distributed randomly among sample members. From a total of 420 questionnaires, 407 questionnaires were analyzed. The findings of the exploratory factor analysis and multivariate regression analysis indicate that tourists ascribe personality characteristics to destinations and that the perceived destination personality of Iran in the eyes of international tourists has three dimensions: hospitality and culture, sincerity, and vibrant.
خلاصه ماشینی:
هدف از انجام اين پژوهش شناسـايي شخصـيت مقصـد ايـران و بررسـي رابطه ميان شخصيت مقصد و تمايلات رفتاري گردشـگران بـين المللـي ورودي بـا اسـتفاده از مـدل آکـر (١٩٩٧) است .
علي رغم مطالعاتي که در زمينه تأثير تصـوير مقصـد، کيفيـت و رضـايت از مقصـد بـر تمايـل بـه توصيه و تمايل به بازگشت وجود دارد (به طـور مثـال : بيگنـه و همکـاران ، ٢٠٠١؛ چـن و تسـاي، ٢٠٠٧؛ چن و چن ، ٢٠١٠)، پژوهش ها در زمينه بررسي رابطه ميان شخصـيت مقصـد و تمـايلات رفتاري در ادبيات گردشگري سابقه اي طولاني نـدارد و جـز چنـد مـورد پـژوهش کـه در زمينـه شخصيت مقصد شهرهاي ايران انجام شده است ، تاکنون مطالعه اي در زمينه شناسـايي شخصـيت مقصد ايران به عنوان يـک مقصـد گردشـگري صـورت نگرفتـه اسـت ؛ بنـابراين در ايـن مطالعـه پژوهشــگران بــه اعتبــار ســنجي مقيــاس شخصــيت برنــد آکــر (١٩٩٧) بــه عنــوان جــامع تــرين و قابل اعتمادترين مقياس و شناسايي ويژگـي هـاي شخصـيتي خـاص ايـران بـه عنـوان يـک مقصـد گردشگري پرداختند.
هساني و همکاران (٢٠٠٦) تـأثير شخصـيت مقصـد را بـه صـورت مسـتقيم بـر تمايـل بـه توصـيه گردشگران مورد مطالعه قرار دادند و بـه ايـن نتيجـه رسـيدند کـه سـه بعـد بـيريـايي، هيجـان و خودماني شخصيت مقصد بر تمايل به توصيه گردشـگران اثـر مثبـت دارد.