چکیده:
با توجه به پیشرفت فناوری و شرایط جدید محیط کسبوکار و افزایش نسبت هزینههای سربار به هزینههای مستقیم تولید، محاسبه دقیق قیمت خدمات و محصولات بهعنوان یکی از ابزارهای رقابتی سازمان از اهمیت بالایی برخوردار است. این پدیده نیاز به روشهای نوین هزینهیابی را که با استفاده از آنها هزینههای سربار با دقت بالایی تخصیص داده شوند را افزایش داده است. مدل زمانگرا که مدل سادهشده هزینهیابی بر مبنای فعالیت سنتی است، با استفاده از معادلات و محرکهای زمانی، تخصیصهای سربار را اصلاح و بهای تمامشده محصولات و خدمات را به طرز صحیحی گزارش میکند. همچنین این مدل با اندازهگیری ظرفیت بلااستفاده و هزینه آن، مدیران را در امر ارزیابی عملکرد بخشهای سازمان یاری میکند. در این تحقیق سعی شده است با استفاده از اجرای مدل «هزینهیابی بر مبنای فعالیت زمانگرا» در یک سازمان خدماتی (بانک سینا)، طرحی برای محاسبه قیمت تمام شده خدمات بانکی ارائه شود و قیمت تمام شده خدمات بانکی محاسبه شود، برای جمعآوری اطلاعات لازم برای اجرای مدل از مصاحبه با کارکنان نمونه و پرسشنامه استفاده شده است. پس از اجرای مدل، قیمت تمامشده هر فعالیت اصلی و هر خدمت محاسبه شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد که در حدود 48 درصداز زمان عملی کارکنان بلااستفاده است و در واقع 48 درصد از هزینههای سازمان به هدر میرود؛ همچنین بر اساس نتایج قیمت تمامشده خدمت تنها به تعداد تکرار فعالیتها و حجم تولید وابسته نیست و به زمان تولید و نرخ هزینه ظرفیت نیز وابسته است.
خلاصه ماشینی:
بررسی به کارگیری سیستم بهایابی بر مبنای فعالیت زمان گرا (TDABC) در بانک سینا ١علی اسماعیل زاده مقری ١ حمیدرضا کردلوئی ٢ مریم نوری *٣ چکیده با توجه به پیشرفت فناوری و شرایط جدید محیط کسب وکار و افزایش نسبت هزینه هـای سـربار بـه هزینه های مستقیم تولید، محاسبه دقیق قیمت خدمات و محصولات به عنوان یکـی از ابزارهـای رقـابتی سازمان از اهمیت بالایی برخوردار است .
ضرب هزینه واحد هر گروه از منابع (مرحله چهار)، در زمان مورد نیاز هر رویداد (مرحله پنج ) روش اصلی مدل هزینه یابی بر مبنای فعالیت زمان گرا در شکل زیر نمایش داده میشود: (رجوع شود به تصویر صفحه) شکل ١: رهگیری هزینه مخازن منابع به موضوع های هزینه یابی بر اساس خروجی معادلات زمانی هر فعالیت در مدل هزینه یابی بر مبنای فعالیت زمان گرا (ورنر براگمن و دیگران ، ٢٠٠٥) علاوه بر مطالعات انجام شده درباره مبانی نظری هزینه یابی بـر مبنـای فعالیـت زمـان گـرا، تحقیقات چندی پیرامون کاربرد عملی آن در شرکت ها و سـازمان هـا صـورت گرفتـه اسـت .
در نهایت ، تنها تحقیقی که در مورد هزینه یابی بر مبنای فعالیت زمان گرا در بانـک ، در ایـران انجام گرفته است ، پژوهش جلالی (١٣٩٢) است که سعی شده با اسـتفاده از ایـن مـدل ، طرحـی برای محاسبه قیمت تمام شده خدمات بانکی ارائه شود و قیمت تمام شده خدمات بـانکی محاسـبه شود؛ در نتیجه تحقیق علاوه بر اینکه طرح مذکور ارائه شده ، در حدود ٤٠ درصد از زمـان عملـی کارکنان بخش مورد مطالعه بلااستفاده محاسبه شده اسـت و در واقـع ٤٠ درصـد از هزینـه هـای سازمان به هدر میرود (جلالی، ١٣٩٢).