چکیده:
پژوهش حاضر با روش پیمایشی عاملهای تبیینکننده تجربه پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی مشهد و عاملهای اثرگذار بر آن را مورد بررسی قرار داده است.ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامهای است که برمبنای پرسشنامه PREQ طراحی و هنجارسازی شده است.جامعه آماری این پژوهش آن دسته از دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی مشهد میباشند که در دوره زمانی مورد مطالعه،طرح مقدمات پایاننامه(پروپوزال)آنها در شورای آموزشی دانشکده به تصویب رسیده است و یا از پایاننامه خود دفاع کردهاند.نمونه مورد بررسی براساس نمونهگیری تصادفی طبقه- ای تعیین گردید.یافتههای پژوهش نشان داد که:بین تمام عاملهای تبیینکننده تجربه پژوهشی رابطه معناداری وجود دارد.رضایت کلی دانشجویان از عاملهای هفتگانه تبیینکننده تجربه پژوهشی،متفاوت است.متغیرهایی مانند جنسیت،مقطع تحصیلی،حوزه آموزشی،میزان فعالیت علمی و مرحله انجام پژوهش بر میزان رضایت دانشجویان از عاملهای تبیینکننده تجربه پژوهشی اثرگذار است.یافتههای پژوهش نشان داد که بهطور کلی،دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی مشهد از عاملهای مختلف تبیین- کننده تجربه پژوهشی رضایت نسبی دارند.
خلاصه ماشینی:
جامعه آماری این پژوهش آن دسته از دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی مشهد میباشند که در دوره زمانی مورد مطالعه،طرح مقدمات پایاننامه(پروپوزال)آنها در شورای آموزشی دانشکده به تصویب رسیده است و یا از پایاننامه خود دفاع کردهاند.
عبد الحافظ (Abdelhafez,2007) ،در پژوهش خود به بررسی رابطه بین میزان شناخت دانشجویان تحصیلات تکمیلی از آییننامه به کارگیری استاد راهنما در دانشگاه اکستر1و چگونگژی تأثیر این شناخت بر گرایشها و انتظارهای آنها نسبت به استاد راهنما پرداخت؛مطلبی که در سایر پژوهشها کمتر بدان پرداخته شده بود.
این پژوهش در پی آزمون فرضیههای زیر میباشد: فرضیه اصلی:بین عاملهای تبیینکننده تجربههای پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی مشهد،رابطه معناداری وجود دارد.
جدول دو طرفه آزمون پیرسون به منظور سنجش وجود رابطه بین عاملهای تبیینکننده تجربه پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی مشهد (تصویرتصویر) (1)به تمامی شرایط فیزیکی،مکانی،مالی،منابع اطلاعاتی،سختافزاری و نرمافزاری مورد نیاز برای انجام یک پژوهش گفته میشود.
آزمون معنادار بودن تفاوت مشاهده شده در میانگین نظرات دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی به تفکیک جنسیت،نسبت به میزان رضایت کلی از تجربه پژوهشی(416- n ) (تصویرتصویر) یافتههای واریانسها نشان میدهد که مقدار P به دست آمده در مورد"رضایت کلی"برابر با 543/0 و بزرگتر از 05/0 میباشد،بنابراین،فرض برابری واریانسها در این مورد پذیرفته میشود.
در پژوهش حاضر سعی گردید تا عاملهای مختلف موجود در فرایند تجربه پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی مشهد و موانع و مشکلهای موجود بر سر راه آنها مورد بررسی قرار گیرد.