چکیده:
در این مقاله ، واژهبست های ضمیری در گویش بهبهانی و نقش آنها در گروه و جمله را بررسی می کنیم . واژهبست های ضمیری در گویش بهبهانی چهار نقش فاعلی ، مفعولی صریح ، مفعولی غیرصریح و اضافی دارند. در این مقاله ، نشان می دهیم که واژهبست های فاعلی پانزده میزبان -ازنظر نقش دستوری- در این گویش دارند که به تفصیل در این مقاله این موضوع را بررسی می کنیم . میزبانهای واژهبست های مفعولی صریح عبارتاند از پیشوند امری یا پیشوند فعل پیشوندی، جزء غیرفعلی فعل مرکب ، پیشوند استمراری، فعل و پیشوند نفی . میزبان واژهبست های مفعولی غیرصریح ، مفعول صریح و پیشوند استمراری هستند. واژهبست های اضافی نیز میزبانهایی از نوع فاعل ، مفعول صریح و متمم دارند. ازنظر مقولة فعل ، اسم ، صفت ، انواع ضمیر (شامل ضمایر شخصی ، اشاری و مبهم )، واژهبست ، حرف اضافه ، ضمیر پرسشی ، پسوند تصریفی جمع و حرف نشانة «را» به عنوان میزبان عمل می کنند. ازنظر جایگاه، تمایل غالب واژهبست های این گویش به ظهور در جایگاه دوم، پس از اولین واژه یا پس از اولین سازه در بند است . یکی از تفاوتهای اصلی و نقطة افتراق بین گویش بهبهانی و فارسی معاصر واژهبست های فاعلی است . در فارسی معیار، عنصری با عنوان واژهبست فاعلی وجود ندارد؛ درحالی که در بهبهانی ، نظامی غنی از این واژهبست ها با میزبانهای متنوع وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
استادیار زبانشناسی ، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران دریافت : ٩٤/٣/١٣ پذیرش: ٩٤/٥/١٨ چکیده در این مقاله ، واژهبست های ضمیری در گویش بهبهانی و نقش آنها در گروه و جمله را بررسی می کنیم .
پورابراهیم (١٣٩٢) در مقالة «مطالعة تطبیقی واژهبست هـای ضـمیری در گـویش هـای دلـواری و دشتی »، بیان می کند که ضمایر واژهبستی در این گویش ها در نقش های فاعلی ، مفعول صریح ، مفعـول غیرصریح و ملکی ظاهر می شوند.
آنها با بررسی ساختار جملات دارای زمانهای مختلف در این گونة زبانی ، نتیجه گرفتند که گونة دروی به اندازة زیادی از هجوم زبانهای دیگر در امان مانده و بسیاری از ویژگی های کهن زبانهای ایرانی ، ازجمله نظام حالت نمایی متمایز براساس زمان دستوری فعل را حفظ کرده است و از نظام حالت نمایی کنایی گسستة زمانمحور برای نشان دادن نقش عناصر نحوی درون جمله بهره می برد.
١١فهرست نمادها علا اختصار مور استفاد د مقال توضی نما نشانه پیو واجی د وندافزای - پیو واجی د واژهبست افزای = او شخص جم PL١ او شخص مف SG١ دو شخص جمع PL دو شخص مفرد SG سو شخص جم PL٣ سو شخص مفر SG٣ مفعو مستقیم ACC مفعو غیرصریح DAT معرفه EF کسره اضاف EZ زما آینده FUT حال اضافی GEN وج امری بامر IMP نکر INDF تکواژها نفی نه NEG مجهول PASS تکواژجمع PL زتکمو کناممول PRROF زما حا PRS زما گذشته PST تکوا «را» RA وج التزامی UBJ 12 /شمار شخص مفرد جمع اول شخص xærd-æm Eat. PST-1SG خوردم xær-mɒ eat .