چکیده:
اندیشه های فلسفی و زبانشناختی گادامر و ریکور در هرمنوتیک فلسفی پیرامون چگونگی تحقق فهم ، بسیار مهم هستند. مفاهیم «آمیزش افق ها» از گادامر و «فهم خود از طریق دیگری» از ریکور مهم ترین مسائل مطرحشده در این حوزه به شمار می روند. این دو مفهوم فلسفی در پی دستیابی به فهم بین - فرهنگی هستند. از سوی دیگر، استراتژیها و رویکردهای دوگانه باورانة ترجمه در قالب دوگانه باوری بومی سازی/ بیگانه سازی ونوتی و نظریاتی مشابه آن نتوانسته اند راه را برای تفاهم بین فرهنگ ها هموار کنند. این مقاله می کوشد با تکیه بر آرای یادشدة گادامر و ریکور این معضل دوگانه باورانة نظریة ترجمه را رفع کند. با تکیه بر این نظر گادامر که هر فهمی در زبان رخ می دهد و این نظر ریکور که بشر با وجود تنوعهای گوناگون وحدتی خاص دارد، ترجمه به عنوان پدیدهای زبانشناختی و فرهنگی بازاندیشی می - شود که می تواند در نزدیکی فرهنگی و زبانی انسانها و دستیابی به گونه ای از وحدت بین فرهنگی تاثیری بسزا داشته باشد. در نتیجه ، این پژوهش بر آن است که در مقابل رویکرد دوگانه باورانة بومی گرایی - بیگانه سازی به ترجمه ، ترجمه را از زاویة دید هرمنوتیک فلسفی به مثابه نوعی فهم بین فرهنگی معرفی کند و رویکرد نوینی را دربارة پدیدة ترجمه پیشنهاد کند که همزمان توجه به دو فرهنگ دخیل در فرایند ترجمه و پاسداشت و احترام فرهنگ دیگری را لحاظ می کند.
خلاصه ماشینی:
14VerstandnisistzunachstEinverstandnis 165vEeinrsvteerhsetan nis 17verstandigensich 18Being- n- he-world گادامر فهم را موضوع گفت وگوی بین خود شخص (افق های شخص ) و طرف گفت وگوی شخص (متن ) در گفت وگوی هرمنوتیک می داند؛ به طوری که فرایند فهم می تواند به عنوان مسئلة دستیابی به توافق بر سر موضوع مورد بحث در نظر گرفته شود (٢ .
ترجمه جایی است که هر پدیدة ناشناختة فرهنگی از طریق نوعی دور هرمنوتیک قابل فهم می شود؛ دوری که در آن مترجم با پیش داوریهای خود به فرهنگ دیگری نزدیک می شود تا اول آن را تفسیر کند و سپس بفهمد.
این عمل به پذیرش زبانی می انجامد که عبارت است از قرار دادن کلام و دنیای دیگری در مکانی دیگر (١٦ :٢٠٠٤ ,Ricoeur)، درحالی که این روشنایی تابان از جانب دیگری ممکن است باعث شود که ما به ترتیب ، بخش های نهفته ی خود را بیابیم و از سوی دیگر روشنایی را بر دیگری بیفکنیم و این عمل تا رسیدن به فهم بین فرهنگی از طریق ترجمه ادامه دارد.
آنها همچنین استدلال می کنند که مطالعات مشترکی وجود دارد که ترجمه و فرهنگ در آنها آمیخته شده است : «در اینجا آمیختگی منابع برای گسترش تحقیق در تعلیم بین فرهنگی و مفاهیم چنین تعلیمی در دنیای امروز لازم است » ( ,Lefevere &Bassnett .