خلاصة:
آنتیبیوتیکها به گروهی از داروها تعلق دارند که به داروهای ضدمیکربی موسومند و پنیسیلین، تتراسایکلین و آموکسیسیلین از جمله آنها هستند. این داروها برای حذف یا مهار رشد باکتریها مورد استفاده قرار میگیرند بدون اینکه زیان قابلتوجهی به سلامت میزبان وارد آورند. زمانی که دارو بهصورت تزریقی، موضعی یا خوراکی به انسان یا حیوان تجویز میشود مقداری از آن در بدن تجمع مییابد که به آن باقیمانده آنتیبیوتیک گفته میشود. این باقیمانده در خون، بافتهای عضلانی و مایعات بدن نظیر شیر قابلتشخیص است و در صورت مصرف شیر حیوانی که مورد تجویز آنتیبیوتیک قرار گرفته است باقیمانده آنتیبیوتیک موجود در شیر میتواند برای مصرفکننده و صنایع تخمیری شیر زیانآور باشد. اولین مطالعه در مورد وجود باقیمانده آنتیبیوتیکها در شیر در سال 1341 در کشور صورت گرفت و نتایج بررسیهای بعد از آن نشان میدهد که روند آلودگی شیر به باقیمانده این داروها در طول چهار دهه یک روند افزایشی در کشور بوده است. با توجه به مخاطرات وجود باقیمانده آنتیبیوتیک در شیر چنین بهنظر میرسد که وجود یک استراتژی موثر و کارا که دربرگیرنده ابعاد گوناگون این امر، یعنی مقامات کنترلکننده، دامدار و صنایع شیر باشد از ضروریات بهداشت همگانی است.
Antibiotics belong to a category of drugs called “antimicrobials,” and include medicines like penicillin, tetracycline, and amoxicillin. These drugs are used to kill or inhibit the growth of bacteria without causing significant harm to the host (such as a human or an animal). When humans and animals are injected or introduced with antibiotics, the drugs accumulate in the body. These accumulated drugs are called antibiotic residue. Antibiotic residue is detectible in the blood, muscle tissue and body fluids, like milk which can be harmful for consumer’s health as well as dairy industries. The first study was carried out in 1962 in Iran. The results show an increasing trend of antibiotics residue in milk over four decades in the country. It seems that an effective strategy to involve different dimensions of the matter that is government authorized body, farmers and dairy industries for solving the problem is necessary.
ملخص الجهاز:
"در مقایسه روشهای تشخیص مورد استفاده در این بررسی نتایج زیر حاصل گردید: تعداد 92 درصد نمونههای شیر خام و 72 درصد شیر پاستوریزه که با روش سیلندر پلیت از نظر پنیسیلین G فاقد آلودگی (پنیسیلین G کمتر از PPb4) تشخیص داده شدند توسط تست سریع بتااستار نیز همین نتیجه را داشتند.
با توجه به بررسیهای انجامشده و قوانین و پیشنهادات سازمانهای مرتبط بینالمللی در زمینه خطرات ناشی از بقایای دارویی و آنتیبیوتیکها در شیر که بهدنبال تجویز داخل پستانی یا عمومی آنتیبیوتیکها در شیر پدیدار میگردد، لازم است توصیههای زیر مورد توجه قرار گیرد: 1- رعایت کامل دستورالعملهای لازم برای تجویز، کاربرد و کنترل آنتیبیوتیکهای مورد استفاده در درمان دام 2- تجویز آنتیبیوتیک جهت درمان و پیشگیری بیماری زیر نظر دکتر دامپزشک 3- درمان بیماری ورم پستان حتیالامکان در فاصله بین دو دوره شیرداری (دوره خشکی) که علاوه بر مؤثر بودن درمان از ورود بقایای دارو به داخل شیر جلوگیری میشود.
8- قید دوره پاک شدن شیر از آنتیبیوتیک بخصوص در مورد پمادهای پستانی روی برچسب دارو 9- استفاده از تستهای سریع ممانعتکننده رشد میکروبی در تشخیص آنتیبیوتیکها بهطور هفتگی و مرتب 10- نشاندار کردن آنتیبیوتیکهای دامی بهویژه پمادهای پستانی با رنگهای بیاثر سپاسگزاری این مقاله بخشی از طرح پژوهشی «آلودگی شیمیایی مواد غذایی با منشأ دامی و بررسی وضعیت موجود در ایران» است که با حمایت مالی و معنوی فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران، گروه دامپزشکی و شاخه بهداشت مواد غذایی انجام گردیده و بدینوسیله قدردانی میگردد."