خلاصه ماشینی:
"برای روشن شدن فرق میان این دو نوع ترجمه، نیومارک برگردان عبارتی را که به زبان آلمانی آمده است نقل کرده و میگوید: وقتی ما در ترجمه آن بگوییم: «از چمن دوری کن» Keep of the grass، ترجمهای پیوسته ارائه دادهایم، ولی اگر عبارت را این گونه ترجمه کنیم: «راه رفتن روی چمن ممنوع است» Walking on the turf is forbidden ترجمهای مضمونی به دست دادهایم.
به نظر ما مبدأ تأثیر (که در بیان نیومارک آمده است) بیشتر شباهت به سخن علمای بلاغت عربی دارد که از قرنها پیش به آن توجه داشتند و آن را در اصطلاح خود «معانی باطنی» یا «اغراض جمله» نامیدهاند و منظور از آن همان معنای پنهانی و غرض اصلی است که گوینده یا نویسنده میخواهد آن را به شنونده یا خواننده القا کند.
بخش مهم نوشتههای غیر ادبی روزنامهها، مجلات، کتابهای معمولی، متون درسی و علمی، تبلیغات سیاسی، تجاری و عمومی و داستانهای مردمی، همه اینها به نظر نیومارک متنها و نمونههای مناسبی برای ترجمه پیوستهاند و در همین حال کتابهای تألیفی خواه فلسفی و دینی باشند یا سیاسی و علمی و فنی و ادبی، که در آنها ادبیات نویسنده بیشتر از محتوای کلام او اهمیت داشته باشد، باید به صورت مضمونی ترجمه شود تا به قدر امکان و تا آنجا که به هدف اسلوب متن آسیب نرساند، به ساختارهای اصلی و نحوی متن نزدیکتر باشد.
(1) این شیوه، یعنی روش ترجمه پیوسته شیوهای است که بسیاری از ترجمههای معانی قرآن کریم از آن دورند و چنان که قبلا گفتیم، بیشتر ترجمهها تحت اللفظی هستند که در آنها بر دلالت الفاظ تکیه شده و این سبب پیدایش خطاهای بسیاری شده است که در بخش بعد به آن خواهیم پرداخت."