چکیده:
مطالعه تفاوت معناداری وجود ندارد.در هریک از خرده مقیاسهای سلاتروان،وضعیت بدین صورت بود که میزان افسردگی،اختلالات جسمانی و اختلالات خواب در کارگران شاغل در بخشهای دارای شرایط فیزیکی سخت،بیشتر است ولی در خرده مقیاس کنش جسمانی بین دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد. هدف پژوهش حاضر مقایسه سلامت روان و فرسودگی شغلی کارگارن شاغل در بخشهای دارای شرایط فیزیکی سخت(کوره و آسیاب سیمان)و سایر بخشهای کارخانههای سیمان است.جامعه پژوهش عبارت است از کلیه کارخانههای سیمان تحت پوشش شرکت سیمان فارس و خوزستان.فرضیههای اصلی پژوهش عبارتند از:1-فرسودگی شغلی در کارگران بخشهای کوره و آسیاب سیمان بیشتر از سایر بخشهای کارخانههای سیمان است. 2-سلامت روان در کارگران بخشهای کوره و آسیاب سیمان کمتر از سایر بخشها است. تقسیمبندی شرایط کار به دو گروه شرایط سخت و غیر سخت بر مبنای معیارهایی بوده است که از سوی وزارت کار و تامین اجتماعی پیشنهاد شده است.نتایج نشان داد با توجه به نقطه برش آزمونها،در کل هر دو گروه کارگر در متغیرهای فرسودگی سغلی و سلامت روان از وضعیت نامناسبی برخوردارند و در این وضعیت نامناسب کارگران شاغل در بخشهای دارای شرایط فیزیکی سخت،از وضعیت وخیمتری برخوردارند.در خرده مقیاسهای چهارگانه فرسودگی شغلی،میزان فرسودگی عاطفی،فقدان موفقیت فردی و مسخ شخصیت بین دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد و در گروه کارگران شاغل در بخشهای دارای شرایط فیزیکی سخت،وضعیت وخیمتر است.در خرده مقیاس عدم ایفای نقش بین دو گروه مورد
خلاصه ماشینی:
"مساله تحقیق پژوهش حاضر بدنبال پاسخگوئی به این سؤال است که:چه تفاوتی میان کارگران بخشهای دارای شرایط فیزیکی سخت(کوره و آسیاب سیمان)و سایر بخشهای کارخانههای سیمان کشور از نظر فرسودگی شغلی و سلامت روانی وجود دارد؟ تعاریف مزلچ و جکسون(3991)فرسودگی شغلی را کاهش قدرت سازگاری با عوامل فشارزا میدانند و معتقدند که فرسودگی شغلی سندرمی است متشکل از خستگی عاطفی و جسمی که منجر به تصور منفی از خود،نگرش منفی نسبت به شغل و عدم ارتباط با همکاران و مراجعان به هنگام انجام وظیفه میشود.
در جدول 3 ملاحظه میشود میانگین فرسودگی شغلی در گروه کارگران شاغل در بخشهای دارای شرایط فیزیکی سخت بیشتر از سایر بخشها است.
همچنین جدول نشان میدهد میزان پراکندگی در نمرات فرسودگی شغلی در گروه کارگران شاغل در بخشهای دارای شرایط فیزیکی سخت بیشتر از سایر بخشها میباشد (انحراف استاندارد 8/7 در مقابل 21/31).
جدول 3 نشان میدهد میانگین گروه کارگران شاغل در بخشهای دارای شرایط فیزیکی سخت با میزان 45/44 بیشتر از میزان سلامت روانی در کارگران سایر بخشها یعنی 05/46 است.
در خرده مقیاس اختلال خواب تفاوت در سطح 0/10 و در خرده مقیاسهای علایم جسمانی و افسردگی،تفاوت در سطح 0/50 معنادار است و با توجه به میانگین دو گروه میتوان گفت کارگران شاغل در بخشهای دارای شرایط فیزیکی سخت از نظر اختلال خواب،علایم جسمانی و افسردگی وضعیت نامناسبتری دارند.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) بحث نتایج نشان داد،سلامت روان و فرسودگی شغلی در هر دو گروه کارگر شاغل در بخشهای دارای شرایط فیزیکی سخت و سایر بخشها دارای میانگین بسیار بالایی است."