چکیده:
سایبر دیپلماسی از بسیاری جهات ساختاری است که در قرن 21 این پتانسیل را دارد که شرایط آشتی میان ایدئالیسم و سیاستهای واقعگرایانه سنّتی را فراهم آورد. البته بسیاری از رهبران و مقامات رسمی هنوز با واقعیتهای نوین ارتباطات جهانی و محیط هوشمند نوین رسانهای تطبیق نیافتهاند. کارشناسان سیاست خارجی، افسران اطلاعاتی، ماموران سرّی و دیپلماتها بسیاری از کارکردهای سنّتی خود را به روزنامهنگاران و رسانهها واگذار کردهاند.
واقعیت این است که دیگر بدون حضور فعال در رسانهها و محیط سایبر و هوشمند نوین رسانهای، برنامهها یا مقامات دیپلماتیک و سیاسی دیگر بختی برای کسب حمایت وسیع ندارند.
در مقالة پژوهشی حاضر ضمن بررسی ضرورتها، ظرفیتها و منافع حاصل از کاربست سایبر دیپلماسی، آنچه مسلم است سایبردیپلماسی هر لحظه بیش از پیش برای پیشروی سیاست خارجی و جریانهای دیپلماتیک، غیرقابل اجتماب و حیاتی شد و توان آن را دارد که در طولانی مدت، به موقعیت کانونی و محوری در جعبة ابزار دیپلماسی دست یابد. در محیط هوشمند نوین رسانهای، به بررسی چالشهای دیپلماتها و دستگاه سیاست خارجی و دیپلماتیک کشورها در مواجهه با این نوع دیپلماسی میپردازیم
Cyber diplomacy has the capacity to make a connection between idealist and realistic traditional politics. However, most leaders and policy makers in many countries have not adapted themselves to the new realities in global communications as well as new smart media. Foreign policy experts, Emissaries and Diplomats have tried to transfer some of their traditional functions to the media.
Indeed, without media and new media, the plans of politicians and diplomatic officials never are vastly supported by the public. This paper is tried to review the requirements, capabilities and benefits of the cyber diplomacy in the new media as well as it investigates the diplomats challenges , foreign policy between the countries when they confront with this kind of policy
خلاصه ماشینی:
در مقالة پژوهشی حاضر ضمن بررسی ضرورتها، ظرفیتها و منافع حاصل از کاربست سایبر دیپلماسی، آنچه مسلم است سایبردیپلماسی هر لحظه بیش از پیش برای پیشروی سیاست خارجی و جریانهای دیپلماتیک، غیرقابل اجتماب و حیاتی شد و توان آن را دارد که در طولانی مدت، به موقعیت کانونی و محوری در جعبة ابزار دیپلماسی دست یابد.
سایبردیپلماسی؛ منطق و منافع سایبردیپلماسی؛ محیط هوشمند نوین رسانهای؛ چالش مونوپولی دیپلماتیک مقدمه امروزه دولتها با شکل نوینی از دیپلماسی مواجه هستند که آنها را وادار میکند عنصری استراتژیک را در کانون مرکزی کنشهای خود، در ادارة امور بینالمللی اتخاذ کنند.
فضای هوشمند و سایبر رسانههای نوین، در عین حال ویژگی نوینی به دیپلماسی افزوده است : حضور در زمان اکنون (زمان واقعی) و ظهور دیپلماسی این زمان محیط هوشمند نوین رسانهای و حضور خبرنگاران و رسانههای فارغ از زمان در وقایع مهم جهانی، از جمله عوامل "مبتنی بر زمان واقعی اکنون" در روندهای دیپلماتیک هستند.
واقعیت این است که دیگر بدون حضور فعال در رسانهها و محیط سایبر و هوشمند نوین رسانهای، برنامهها یا مقامات دیپلماتیک و سیاسی دیگر بختی برای کسب حمایت وسیع ندارند.
بنابراین مونیتورینگ این محیط هوشمند نوین رسانهای و تأثیرگذاری بر جریانهای فکری موجود در آن، بهمنظور آگاهی از میزان تأثیرگذاری دیپلماتیک دولت در کشور یا سطح مورد نظر از آن جامعه و نیز ترغیب روزنامهنگاران و رسانههای داخلی و خارجی، برای تولید پیامهای تأثیرگذار بر وزارت خانههای امور خارجه و اجرا طرحهایی که به تصویرسازی از کشور مورد نظر نزد افکار عمومی خارجی بینجامد، کلیدی شده است.