خلاصه ماشینی:
به این ترتیب گفتمان غالب در هردو سرمقاله،"قانون و آزادیاست،اما همچنانکه نویسندۀ مقالۀ دوم در زمینۀ حاکمیت و فراگیریقانون در همۀ شئون زددگی سیاسی و اجتماعی ایران پس از مشروطه درفرهنگ سیاسی جامعه ریشه نداشت،وضعیت جدید،چندان دوام نیاورد.
-دوره 1320 برای تحلیل گفتمان توسعه سیاسی نیمهدوم سال 1320،دو سرمقاله از روزنامه اطلاعات،به ترتیب تحت عنوان"نظم و انضباط و"سرچشمه مفاسد،اغراض شخصی است،انتخاب شده و پس از استخراج اطلاعات،برمبنای دادههای متن،شرایط اجتماعی-سیاسی و اطلاعات فرامتنتحلیل شده است.
نتایج این بررسی را به اختصار مرور میکنیم: بهطورکلی گفتمان هردو متن،بیانگرتمرکز قدرت،حاکمیت فرهنگ سیاسی آمریت-تابعیت،روند صعودی استبداد و خودکامگی،توسعه نامتوازن و ناهمگون و معطوف بهنوسازی اقتصادی-اجتماعی و عدم حضورگفتمان توسعه سیاسی یا حتی برخی مؤلفههای آن در مقطع مزبوراست.
-دوره 1358 سرمقالههای روزنامه جمهوری اسلامی،متون مورد تحلیل در دوره1358 هستند که درشمارههای دوم و سی و نهم اینروزنامه به چاپرسیده است: فشردهای از نتایج تحیلل گفتمان و این سرمقالهها را مرور میکنیم:اساسا مفهوم یا عنصری به نام،یا با ویژگیهای توسعۀ سیاسی ودموکراسی در گفتمان متن مذکور جایی ندارد،زیرا نه دغدغۀ نویسندگانآن بوده و نه اولویت نظام و انقلاب.
معبندی و نتیجهگیری برای آنکه تصویری بههم پیوسته از وضعیت توسعۀ سیاسیهشت دورۀ مورد بررسی-و به بیانی دیگر یکصد سال اخیر-به دستآوریم،لازم است ابتدا چند شاخص یا مؤلفۀ اصلی توسعه سیاسی را درنظر بگیریم و سپس جایگاه این عناصر را در دورههای تاریخی موردمطالعه،مشخص کنیم.
2. دوره دوم(سال 1312)،دورۀ تمرکزقدرت سیاسی و حاکمیت گفتمان اقتدار و آمریت،دوره سرکوب آزادیها،شکلگیری جامعهتکگفتار،سرکوب نهادهای مدنی و فراقانونیبودن قدرت شاه است.