خلاصه ماشینی:
"ایتالیا از یک روزنامهنگاری کاملا مرتبط با قدرت سیاسی که تا به حال نیز مورد حمایت بوده است(به این معنا که نفوذ سیاسی،مواردی چون حرفهایبودن، موفقیت و حتی تیراژ آن را تضمین کرده است)و با ورودیهایی به شدت آموزش دیده و تحصیلکردگان دانشگاهی شناخته میشد،ناگهان به سوی روزنامهنگاری تجاری جهش کرده است.
درحالحاضر دو مدل متضاد از روزنامهنگاری ایتالیایی در حال شکلگیری است؛یکی روزنامهنگاری سنتی است که *روزنامهنگاری امروز ایتالیا نوعی روزنامهنگاری است استقلال آن توسط نفوذهای ایدئولوژیکی اخلاقی و قانونی-که از جانب قدرتهای سیاسی و اقتصادی تحمیل شده است-مخدوش شده و به یک«ناروزنامهنگاری» (Non Journalism) (Seymour-ureṣ1968Manciniṣ1991b) به نظر میرسد دگرگونی روزنامهنگاری چاپی در ایتالیا ظرف چند سال گذشته فرآیندی را طی کرده است و آنها را هرچه بیشتر به هفتهنامهها شبیه میکند (Selimanalizazione) .
*در حال حاضر دو مدل متضاد از روزنامهنگاری ایتالیایی در حال شکلگیری است؛یکی از روزنامهنگاری سنتی که بیشتر به پوشش اخبار سیاسی میپردازد و اغلب صحنهء مقابله و درگیری بین عقاید سیاسی و ایدئولوژیکی متضاد است و دیگری که روزنامهنگاری جدید تجارتی است که به آسانی نیاز اولیه به جذب خواننده عادی را میپذیرد و این نیاز را با ارائه و سبکهای مختلف خبرنویسی پاسخ میدهد.
در این شرایط و اوضاع، روزنامهنگاری ایتالیا،که بین جناحهای سیاسی مختلف تقسیم شده،کما کان نتوانسته است به تعریف جامعی از اصول حرفهای و اخلاقی ارگانیک و منسجم و مورد اتفاق که تمامی روزنامهنگاران را- صرفنظر از اینکه کارفرمایشان کیست- دربر گیرد،برسد."