خلاصه ماشینی:
"به نظر میرسد رسانههای سنتی(تلویزیون، مطبوعات و رادیو)برای تجزیه و تحلیل، موضوع جذابتری هستند تا جنبههای ناراحت کننده یا افراطیتر دنیای امروز مانند واقعیت مجازی با مشابهسازی آزمایشگاهی،که دانش ما درباره آنها به آنچه که کانالهای گوناگون تلویزیونی و رسانههای دیگر به ما میگویند،محدود است.
در آن شرایط حس میکردیم در دنیای واقعی زندگی میکنیم،حتی اگر این سؤال مطرح میشد که آیا این دنیا واقعا آنقدر واقعی هست؟ با انتقاد از ایدئولوژیهای قرن نوزدهم تاکنون،ما میتوانیم درک کنیم شاید آنچه را که در آن زمان واقعیت میخواندیم،واقعی نبود.
به نظر میرسد در آموزش نوجوانان متهم به بی انضباطی و خشونت مسأله این باشد که دیگر هیچ اصلی قدیمی یا الگوی انسانی وجود ندارد که بتوانیم از آنان بخواهیم به آن احترام بگذارند.
با این حال این امر گریز ناپذیر است که تکثرگرایی باعث ناآرامی و بی قراری روحی خاصی میشود که فقط با توسل به آن نوع پیوند و آمیزش توصیف شده توسط «نستورگارسیا کانکلینی»میتوان بر آن غلبه کرد."