خلاصه ماشینی:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) تبلیغات اخلاقشناسی تبلیغات تبلیغات،بیخبری و بیاخلاقی ژاک الول ترجمه:هومن پناهنده در نخستین نگاه چنین مینماید که مسئلهء اخلاقشناسی و تبلیغات یا«اخلاقشناسی تبلیغات»به سادگی بدین صورت حلوفصل میشود که:در بازی تبیلغات اصلا جایی برای اخلاق نیست و بنا براین در باب تبلیغات حکم اخلاقی صادر کردن سودایی است بیسود و تبلیغات یکی از آن حیطههای بسته و بیرخنه است که در آنجا اخلاقیات محلی از اعراب ندارد.
به دیگر سخن،اگرچه برای تبلیغگر یا روزنامهنگار مسئله این است که چگونه روشهای ظاهرا متقن و فنی خود را اعمال کند،اما سرتاسر جریان،میباید از ظاهری عقیدتی-اخلاقی برخوردار باشد،چرا که واکنش آدمی شکلی بیطرف و خنثی ندارد و نمیپذیرد که همچون شیئی قابل دستکاری با او رفتار شود.
پس اگر اطمینان به دادگرانه بودن هدفی از روی ارزیابی آن هدف بر مبنای آرمانی نامحدود یا بر پایهء یک امر مطلق ملکوتی نبود،بلکه معیارمان تنها این شد که چون حامیان آن آرمان عادلند،پس عدالت آن حامیان هدف را عادلانه میکند(و نه برعکس)؛ اینجاست که عمل تبلیغات عدل و خیر را یکجا منهدم میکند، چرا که در صدد است آدمی را بیآنکه از کردار و گزینش خویش آگاه باشد،به عمل وادارد.
و اگر زمانی تبلیغات نظام شورایی دچار چالشی شود،این چالش تنها به واسطهء آنهایی صورت گرفته که در آن جهان حضور داشتهاند و سپس ازآنروی گرداندهاند(با تغییر مذهب)و بنا براین میتوانند به زبان دقیقی که مناسب حال است و در عین حال ربطی به یک زبان اخلاقی ندارد،سخن گویند."