چکیده:
اسانسهای گیاهی از دیرباز با هدف بهبود طعم در مواد غذایی بهکار میرفتند. امروزه این اسانسها بهعلت داشتن ترکیبات ضدمیکروبی بهعنوان نگهدارندههای طبیعی در محصولات غذایی مورد استفاده قرار میگیرند. در این مطالعه، ابتدا حداقل غلظت کشندگی رزماری علیه اشریشیا کولای O157: H7، سالمونلا انتریکا و لیستریا مونوسیتوژنز تعیین شد. سپس کمیت سلولهای زنده در یک جمعیت باکتریایی تحت تیمار با اسانس رزماری با PMA-qPCR تعیین شد. طبق نتایج مطالعه، غلظتهای 1% ، 45/0% و 9/0% بهترتیب موجب غیرفعال شدن لیستریا مونوسیتوژنز، اشریشیا کولای O157: H7 و سالمونلا انتریکا شد. لیستریا مونوسیتوژنز طی 45 دقیقه غیرفعال گردید، در حالیکه سالمونلا انتریکا و اشریشیا کولای طی 90 دقیقه از بین رفتند. از آنجایی که اسانس رزماری در غلظتهای پایینتر از سایر اسانسها قادر به غیرفعالسازی برگشتناپذیر سه پاتوژن مورد آزمایش شد، لذا دارای پتانسیل لازم جهت استفاده بهعنوان افزودنی طبیعی یا نگهدارنده زیستی در مواد غذایی میباشد. علاوه بر این، یافتهها نشان داد روش PMA-qPCR یک روش کمی دقیق و اختصاصی برای جستجو و تشخیص انتخابی باکتریهای بیماریزای زنده میباشد.
Essential oils (EOs) have long been applied as flavoring agents in foods. Nowadays، due to the antimicrobial properties of EOs، they have been used as natural food preservatives. In this study، initial experiments were performed in order to elucidate the minimum bactericidal concentration of Rosmarinus officinalis L.EO on Escherichia coli O157:H7، Salmonella enterica and Listeria monocytogenes. Thereafter، PMA-qPCR was applied in order to selectively quantify living cells within a bacterial population treated with rosemary EO. Inactivation was obtained at EO concentrations of 1%، 0.45%، 0.9% for L. monocytogenes، E. coli O157:H7 and S. enterica، respectively. L. monocytogenes were totally killed within 45 min while it took 90 min for E. coli O157:H7and S. enterica. It was concluded that rosemary EO has the potential to be used as a natural food additive or bio-preservative since it was able to irreversibly inactivate the three tested pathogens at lower concentrations and short exposition times in comparison with the other EOs. In addition، PMA-qPCR approach proved quantitatively precise and specific to selectively detect live pathogenic bacteria in vegetables following inactivation with rosemary EO.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به اینکه اسانسهای گیاهان مختلف بهعلت دارا بودن ترکیبات متفاوت تأثیرات متفاوتی بر دیواره سلولی باکتری و در نتیجه نفوذ PMA به درون سلول میگذارند، در مطالعه حاضر فعالیت ضدمیکروبی اسانس رزماری بر اشریشیا کولای O157:H7 ، سالمونلا انتریکا و لیستریا مونوسیتوژنز با استفاده از PMA در ترکیب با qPCR مورد ارزیابی قرار گرفت.
اندازهگیری کمی بهروش Real-time PCR الیگونوکلئوتیدهای مورد استفاده در این مطالعه (جدول 1)، ژن بتا-گلوکورونیداز اشریشیا کولای O157:H7 (uidA)، ژن تهاجم (JHOL) سالمونلا انتریکا و ژن لیستریولیزین لیستریا مونوسیتوژنز (hly) را هدف قرار میداد که قبلا در مطالعه الیزاکویل و همکاران استفاده شده بودند (Elizaquivel et al.
فعالیت باکتریکشی اسانس در ارزیابی سلولهای زنده کشتهای 4 ساعته اشریشیا کولای O157:H7، سالمونلا انتریکا و لیستریامونوسیتوژنز با تعداد cfu/ml 109-108 بهصورت متوالی در TSB جهت بهدست آوردن ml 5 سوسپانسیون حاوی 106 و cfu/ml 104 رقیقسازی و سپس بهطور جداگانه با اسانس رزماری در غلظتهای باکتریکشی مربوط به هر باکتری تیمار شدند.
جدول (3)- تعیین کمیت انتخابی سلولهای زنده اشریشیا کولای O157:H7، لیستریا مونوسیتوژنز و سالمونلا انتریکا توسط PMA-qPCR پس از تیمار و غیرفعالسازی با اسانس رزماری باکتری شمارش در پلیت (cfu/ml) زنده مرده مرده تیمار شده با PMA Cp∆ Cp1 ± SD2 مقدار (ge/ml)3 Cp ± SD مقدار (ge/ml) Cp ± SD مقدار (ge/ml) اشریشیا کولای 108 × 25/5 36/0 ± 83/18 23/0 ± 18/7 07/0 ± 66/18 27/0 ± 44/7 21/0 ± 41/32 09/0 ± 96/0 75/13 105 × 43/1 15/0 ± 15/27 35/0 ± 60/4 36/0 ± 76/27 54/0 ± 71/4 >35 0 لیستریا 108 × 15/1 26/0 ± 41/16 31/0 ± 15/8 18/0 ± 27/17 33/0 ± 19/8 22/0 ±20/21 33/0 ± 71/4 93/3 104 × 35/4 11/0 ± 26/31 11/0 ± 78/3 31/0 ± 45/32 36/0 ± 67/3 >35 0 سالمونلا 108 × 78/2 17/0 ± 90/16 18/0 ± 87/7 35/0 ± 59/17 18/0 ± 33/7 08/0 ± 54/30 09/0 ± 85/1 95/12 105 × 15/5 30/0 ± 76/28 49/0 ± 51/4 52/0 ± 48/29 15/0 ± 62/4 >35 0 1 Cp: سیکلی از PCR که قطعه تکثیر از حد آستانه (crossing point) عبور میکند."