چکیده:
در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ارﺗﺒﺎﻃﺎت، ﭘﻮﻳﺶ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، ﺳﻴﺎﺳﻲ، ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ و اﻗﺘﺼﺎدی را ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻲ ﺷﻮد و در اﻳﻦ ﺑﻴﻦ ﺑﺎ ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﻲ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺟﻮاﻣﻊ، اﻫﻤﻴﺖ ارﺗﺒﺎﻃﺎت از ﻣﻨﻈﺮ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺗﺎ ﺣﺪی ﭘﻴﺸﻲ ﻣﻲ ﮔﻴﺮد ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮان ادﻋﺎ ﻛﺮد در ﺷﺮاﻳﻂ ﻛﻨﻮﻧﻲ ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﺑﻦ ﻣﺎﻳﻪ اﺻﻠﻲ ﺣﻴﺎت ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻲ رود و ﺑﺎ ﻋﺪم اﺳﺘﻔﺎده از وﺳﺎﻳﻞ ارﺗﺒﺎﻃﻲ و رﺳﺎﻧﻪ ای ﻧﻈﺎم ﻫﺎی ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻗﺪرت ﻣﻨﻀﺒﻂ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ را ﻧﺪارﻧﺪ. ﻧﻜﺘﻪ ﻣﻬﻢ در ارﺗﺒﺎط ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺑﺮ ﻧﮕﺮش و رﻓﺘﺎر اﺳﺖ؛ ﺗﻼش ارﺗﺒﺎط ﮔﺮ ﺳﻴﺎﺳﻲ ـ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻧﻮع ارﺗﺒﺎط ﺑﻪ ﻃﻮر ﻋﻤﺪه ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪاران ﻫﺴﺘﻨﺪ در اﺳﺘﻔﺎده از اﺑﺰارﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ارﺗﺒﺎﻃﻲ و ﻛﺎرﺑﺮد ﻗﻮاﻧﻴﻦ و ﺗﻜﻨﻴﻚ ﻫﺎی ﻻزم ﺑﺮ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﻲ ﺑﺨﺸﺪ و وی را ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺑﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ و اﻳﺪه ﻫﺎی ﺧﻮد ﻣﻲ ﺳﺎزد و ﺑﺎ ﻛﺴﺐ ﻧﻔﻮذ و ﺟﻠﺐ اﻓﻜﺎر و آرای ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻣﺮدم، ﺑﺎﻋﺚ ﻣﻲ ﺷﻮد ﺗﺎ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺧﻮد را ﺗﺤﻜﻴﻢ ﺑﺒﺨﺸﺪ و ﺑﻪ ﮔﺴﺘﺮش داﻳﺮه ﻗﺪرت ﺧﻮد ﺑﭙﺮدازد. ﻛﺎﻟﺒﺪ ﺷﻜﺎﻓﻲ ﻗﺪرت ﻧﺮم ﺑﻪ ﻋﻨﻮان زﻳﺮﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ای از ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﺳﻴﺎﺳﻲ، اﺛﺒﺎت ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ درک ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻋﻠّﻲ آن در ﺣﻮزه ارﺗﺒﺎﻃﺎت و رواﺑﻂ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ، ﺑﺴﻴﺎر دارای اﻫﻤﻴﺖ اﺳﺖ. ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﻲ ﻛﻪ در ﺣﻮزه ﻫﺎی ارﺗﺒﺎﻃﺎت، رواﻧﺸﻨﺎﺳﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و رواﺑﻂ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ اﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﭘﺬﻳﺮد، ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﺮاﻳﻂ وﺟﻮدی ﺑﺮای ﻛﺎرﺑﺮد ﻗﺪرت ﻧﺮم در ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎﺳﺖ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﻔﻮذ از ﻃﺮﻳﻖ اﻳﻦ ﻗﺪرت ﺑﻪ ﻳﻚ ﺳﺮی ﺷﺮاﻳﻂ ﺧﺎص ﻧﻴﺎز دارد. در ﺑﺨﺶ اول اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺒﺎﺣﺚ ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﺳﻴﺎﺳﻲ و رواﺑﻂ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻞ اﺑﻌﺎد اﺻﻠﻲ ﻗﺪرت ﻧﺮم و ﻣﺤﺪوده درک ﻣﺎ از آن ﺗﻮﺿﻴﺢ داده ﻣﻲ ﺷﻮد؛ ﺳﭙﺲ ﺳﺎزوﻛﺎرﻫﺎی ﻋﻠّﻲ ﻗﺪرت ﻧﺮم ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ و در ﺑﺨﺶ ﺑﻌﺪی ﺑﺎ ذﻛﺮ ﻣﺼﺎدﻳﻘﻲ از رﻫﻴﺎﻓﺖ ﻫﺎی ﻛﺎرﺑﺮد ﻗﺪرت ﻧﺮم ﺗﻮﺳﻂ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه آﻣﺮﻳﻜﺎ در ﺟﻨﮓ ﻋﺮاق ادﻋﺎﻫﺎی ﻧﻈﺮی اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ را اﺛﺒﺎت ﻣﻲ ﻛﻨﺪ.
Nowadays communication covers a variety of areas including social، political، cultural and economic ones. However it seems that the due to the development and complexity of societies the political communication is of a much greater significance. hence the reason for the failure of political systems to make an orderly society must be searched for in their inability to use communicational means. The important factor in Political communication is its impact on the perspective and behavior which can be seen in the politicians in for of their use of different communicational means and the techniques used by them to influence their audience in order to coordinate and adapt them with their ideas and programs. And also to affect the public opinion which will ultimately lead to the solidification and development of their power. It is in this context that one can analyze the importance of soft power as a subsidiary of political communication which is of a great significance in international relations. In the first part of this article we will explain the scope and dimensions of soft power and then in the second part the causal factors and means of soft power will be discussed. Finally in the third part the American approach in using Soft power in Iraq war will be explored as a case-study.
خلاصه ماشینی:
"مفهوم قدرت نرم هنوز قدری نامشخصاست و سازوکارهای علی که کاربرد آن را در عرصه ارتباطات سیاسی با موفقیت قرینمیسازند،در ابهام قرار دارند و باز در همین رابطه،مدارکی که جوهره قدرت نرم را به اثباتبرسانند،هنوز پا به عرصه ننهادهاند زیرا در تلاش یک نظام برای اعمال قدرت نرم،با نگاهی به ارتقای سطح کیفی محیط ارتباطات سیاسی،یکسری اقدامات اصلی ضرورت دارند؛بهعنوان مثالبرای کاربرد موفقیتآمیز این نوع قدرت،دولتها حداقل باید هدف خود را در حوزه ای عقیدتی یاسیاسی مشخص و با آن ارتباط برقرار کنند؛سپس هدف را قانع کنند تا در یک موضع سیاسی یا عقیدتیخاص تغییر رفتار دهد و در انتها،نتیجه این رفتار را به صحن بینالملل بکشانند.
برای اینکه قدرت نرم بخواهد در ارتباطات بینالملل اهمیت یابد ودولتها نیز بخواهند آن را در دیپلماسی پیاده کنند،سه شرط ضروری است:نخست،دولتهاباید بتوانند با مخاطبان خود،ارتباطی متقابل داشته باشند و به اصطلاح تبادل ایده کنند،دوم،نگرشهای طرف مخاطب را در جهت تأثیر و تغییر مورد هدف قرار دهند،سوم،اینکهنگرشهای طرف مخاطب باید در نتایج ارتباطات بینالمللی که باعث ارتقای منافع کنشگرقدرت نرم میشود،اثری علی داشته باشد.
اما حتی اگر دولتی بتواند در این بازار اندیشهها با موفقیت پیام خود را به مخاطی انتقال دهد و موجب تغییر نگرش در هدف موردنظر شود،اگراین نگرش جدید نتواند اصلاح قابل توجهی در عرصه ارتباطات بینالملل ایجاد کند،آن دولتنمیتواند مدعی شود که قدرت نرم را اعمال کرده است."