چکیده:
تحولات بنیادین همگرایی رسانه که از اواخر دهه 1980 میلادی به تدریج در اروپا به وجود آمد،منشأ ایجاد تغییرات اصولی و راهبردی در سازمانهای رسانهای گردیده که در نتیجه باعث ظهور مفاهیمی نوین در حوزهء مدیریت رسانه و نیز باعث پذیرش تغییرات عمده و راهبردی در سازمانهای رسانهای کشورهای در حال توسعه شده است. این تغییرات عمدتا در حوزههای ساختار رسانه،پذیرش فناوریهای نوین ارتباطی و اطلاعاتی،ایجاد تغییرات در قوانین پخش و نشر،تدوین و اتخاذ سیاستهای مدیریت راهبردی ادغام سازمانها و یا شرکتهای مرتبط با سازمانهای رسانهای،تغییر ساختار سازمانی،ایجاد تنوع در منابع مالی و انسانی و غیره است.
خلاصه ماشینی:
"نتیجهگیری با ظهور رسانههای نوین که ناشی از تکامل فناوریهای ارتباطی و اطلاعاتی در دهههای اخیر است و به موازات اتخاذ سیاستهای همگرایانه ناشی از مفهوم جهانی شدن توسط کشورهای پیشرفته غربی و در کنار پیچیدهتر شدن مسائل اقتصاد جهانی و بازار خبر و اطلاعات که شامل تولید،پردازش و توزیع محصولات خبری و اطلاعات است با عنایت به اقتصاد رسانههای بین المللی مدیریت رسانهها به ویژه رسانههای پخش در حوزههای فروملی و فراملی از اهمیت خاصی برخوردار شده است؛ضرورتی که اهمیت مدیریت رسانهها را دو چندان کرده این است که رسانههای نوین در روزگار کنونی هم باید به مسئله ارتقاء و دفاع از پخش ملی و رسانههای محلی بپردازند و همزمان درصدد تأثیرگذاری برمخاطبان فراملی نیز باشند که این دو مهم ضرورت داشتن بینشی علمی به مدیریت رسانه و اتخاذ راهبردهای بلندمدت و میانمدت را بشتر میکند.
عزم و ارادهء کشورها در ایجاد شبکههای جدید پخش به زبانهای غیربومی و بین المللی جهت کنترل و کم اثر کردن امواج شبکههای بین المللی شرکتهای بزرگ رسانهای، سرمایهگذاری عظیم در به وجود آمدن و به کارگیری نیروی انسانی متخصص،تولید و پخش زندهء برنامههای تلویزیونی ماهوارهای،به کارگیری فناوریهای نوین ارتباطی و اطلاعاتی برای افزایش کیفیت تولید برنامههای تلویزیونی،افزایش درآمد برای جبران قسمتی از هزینههی تولید علاوه برسرمایهگذاری دولتی و پرداخت یارانه و غیره،تنها بخشی از اقدامات اخیر برخی از کشورها در برابر پیوستن به فرایند همگرایی رسانهای و یا انقلاب ارتباطات است."